Buròssa e Mendossa

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Buròssa e Mendossa[1] (Burosse-Mendousse en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Buròssa e Mendossa
Burosse-Mendousse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Potz de petròli.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 30′ 46″ N, 0° 12′ 38″ O
Superfícia 5,62 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
283 m
209 m
142 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Parçan Vic Vilh
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6411
Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Garlin abans 2015)
Intercom
246400014
CC deus Luis en Bearn
Cònsol Alain Lechon
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
67 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

68 ab.
Densitat 9,79 ab./km²
Autras informacions
Còde INSEE 64153

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Buròssa

modificar

La prononciacion qu'ei [by'rɔsɔ]. Las fòrmas ancianas que son Burossium, en latin, en 1312, Burossa en 1402, Burossa cap a 1542, Burosse (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Burosse-Mendousse lo 27 de junh de 1842, data de la fusion de las duas comunas [2].

Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Buròssa com Buròs, per lo nom gau d'òmi Burus, dab lo sufixe aquitan -ossum [2].

Dauzat qu'explica Buròssa, a la seguida de Rohlfs, per lo nom gau d'òmi Burus, o per un mot probablament aquitanic, buru, « cap, turon », los dus dab lo sufixe aquitan -ossum [3].

Miquèu Grosclaude qu'aima mei l'explicacion per *bur-, qui convién au site [2] (l'ancian o lo navèth ?).

Mendossa

modificar

La prononciacion qu'ei [men'dusɔ]. Las fòrmas ancianas que son Mendaosse, en 1286, Mendeossa au sègle XIIIau, Bendaosse en 1323, Mendeossa en 1385, Mendosa en 1538, Mendousse (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), , Burosse-Mendousse lo 27 de junh de 1842, data de la fusion de las duas comunas [4].

Negre, citat per Grosclaude, qu'explica Mendossa, per lo basco mendi, « montanha » e -oza, « freda » [4].

Miquèu Grosclaude qu'accèpta mendi, « montanha », qui ei adaptat au site, mès dab lo sufixe probablament locatiu -ossa. Totun, las grafias Mendaosse o Bendaosse, etc que s'explican mau. Ramón Menéndez Pidal (Origines del español, 1926, reedicion 1950) qu'avèva interpretat los sufixes -oz e -otz significavan « fred », mès aquera idèa qu'ei abandonada adara [4]. Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn qu'arcasta a Miquèu Grosclaude d'aver oblidat la règla gascona -nd- > -n-[5]. Totun, aquera règla qu'ei bona entau gascon e non saben quina lenga parlavan a Mendossa pendent lo periòde de validitat d'aquera reduccion. Enter lo sègle VI e ua data desconeishuda de l'Edat Mejana, podè estar lo basco.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Alain Lechon UMP, LR  
març de 1983 2001 Robert Mesple PCF  
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 55, totala: 55
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
62
62
61
63
2009 2010
60
61
58
58
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 101
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 125
  4. 4,0 4,1 et 4,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 107
  5. https://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2