Buelh, Buelhòu e Lasque

Buelh, Buelhòu e Lasque o, invencion probabla, Buelh de Buelhòu e Lasque^[1]^[2] (Boueilh-Boueilho-Lasque en francés) qu'ei ua comuna bearnesa deu Vic Vilh administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Buelh, Buelhòu e Lasque
Boueilh-Boueilho-Lasque

La maison comuna

Geografia fisica

Coordenadas

43° 32′ 36″ N, 0° 18′ 42″ O

Superfícia

17,35 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

263 m
247 m
117 m

Geografia politica

França

Pau

Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Garlin abans 2015)

Intercom
246400014

CC deus Luis en Bearn

Cònsol

Pierre Costadoat
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

375 ab.

Evolucion de la populacion

384 ab.

Densitat

19,94 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

(en francés)

Còde INSEE

64141

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Buelh

La prononciacion qu'ei [bweʎ]. Las fòrmas ancianas que son Boeil, en 1681, Boueilh (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Boueilh-Boueilho-Lasque en 1843, quan las tres comunas e s'apleguèn ^[3].

Segon Dauzat, Buelh que vien deu latin bovile, « estable de bueus » ^[4].

Segon Miquèu Grosclaude, per rasons foneticas, bovile pòt pas miar a Buelh; que caleré partir de *boviculum, « petit bueu » (cf. viticulum > vedilh). Buelh qu'ei un nom de familha plan espandit en Gasconha. Grosclaude que hè l'ipotèsi lo nom deu vilatge qu'ei un ancian shafre, deu sens de « petit bueu », vienut nom de familha. A l'Edat Mejana, que i avè personas deu nom de Bos/Boos/Boz : lo nom benlhèu èra pas tirat deu bueu, mès qu'èra comprés atau. Un passatge del cartulari de Berdoas que cita lo nom de Willelmo Bove, qui avè un hilh designat atau Arnaldus filius Bovis qui dicitur Vitulis, « Arnaud hilh de Bueu qu'apèran Vetèth »; lo latin vitulis qu'ei un sinonime de *boviculum (segon M.F. Berganton, Le dérivé du nom individuel..., p. 198)^[3].

Buelhòu

La prononciacion qu'ei [bwe'ʎɔ]. Las fòrmas ancianas que son Boilho, en 1538, Boeilho en 1673, Boueilho (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Boueilh-Boueilho-Lasque en 1843, quan las tres comunas e s'apleguèn ^[5].

Segon Dauzat, Buelhòu qu'ei un derivat de Buelh ^[4].

Segon Miquèu Grosclaude, la question qu'ei la deu sufixe. Com l'accent tonic ei sus la segonda sillaba, que i a ua consonanta finau; ei pas -n, la prononciacion que seré [bwe'ʎun]; ei pas -r, la prononciacion que seré [bwe'ʎu]. Que s'ageish donc probablament de l'-l vocalizada deu sufixe diminutiu -òl (> -òu), deu latin -olum. Grosclaude que's pausa la question de saber s'ei lo nom deu vilatge o lo nom de la persona d'origina qu'ei afectat deu diminutiu ^[5], mès la responsa qu'ei evidenta : que seré improbable d'aver dus òmes dont lo nom d'un ei un diminutiu deu nom de l'aute e qui aurén donat per azard lo son nom a dus vilatges situats a 3 km un de l'aute.

Lasque

La prononciacion qu'ei ['laske]. Las fòrmas ancianas que son Laskes en 1182 (segon Pau Raimond, mès l'identificacion ei pas segura), Lasque en 1205 e 1305, Lasque (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Boueilh-Boueilho-Lasque en 1843, quan las tres comunas e s'apleguèn ^[6].

Segon Miquèu Grosclaude, lo nom que sembla arreligat dab Lascun e Lescar. Ua ipotèsi qu'ei ua origina basco-aquitana lats, « arriu » e kaine « per dessús » (lo vilatge qu'ei en suspart d'Arriutòrt e de Gabàs sus un turon estret), mès que caleré supausar un reculament de l'accent tonic, pr'amor normaument lats+kaine > *Lascain ^[6].

Istòria

Buelh e Buelhòu que depenèvan deu Turçan e de la subdelegacion de Sent Sever
En 1843, Buelhòu e Lasque qu'estón fusionats dab Buelh ^[7].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
junh de 1995	2026	Pierre Costadoat
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 346, totala: 356

335

397

860

881

855

-

731

-

-

553

-

350

Cercar

329

342

350

357
372

2009

2010

364
379

357
372

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
↑ Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2
↑ ^3,0 et ^3,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 100
↑ ^4,0 et ^4,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 101
↑ ^5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 100-101
↑ ^6,0 et ^6,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 105
↑ http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=4586

Portau de Bearn

[1] Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org

[2] Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2

[migr-3] 3,0 et ^3,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 100

[dauz-4] 4,0 et ^4,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 101

[mgro-5] 5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 100-101

[grosclaude-6] 6,0 et ^6,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 105

[7] ttp://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=4586

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]