Bedós

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Bedós[1] (Bedous en francés) qu'ei ua comuna de Bearn situada dens la Vath d'Aspa e administrada peth departament deths Pirenèus Atlantics dera region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Bedós
Bedous
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Sent Miquèu de Bedós.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 00′ 03″ N, 0° 35′ 57″ O
Superfícia 11,64 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 565 m
410 m
372 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Parçan Vath d'Aspa
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
642
Auloron
Canton
6401
Canton d'Auloron-1 (Acós abans 2015)
Intercom
246401624
CC deth Haut Bearn
Cònsol Henri Bellegarde
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
600 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

615 ab.
Densitat 49,14 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 64490
Còde INSEE 64104

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Era prononciacion qu'ei [be'dus]. Eras fòrmas ancianas que son Bedoos en 1250, Bedos en 1267, Bedous en 1675, Bedous (mapa de Cassini, ara fin deth sègla XVIIIau [2].

Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Bedós per lo cognomen Bedo atestat a Toledo, dab eth sufixe « aquitanic » -ossum [2].

Dauzat que torna préner l'opinion de Rohlfs [3].

Miquèu Grosclaude qu'aima mei eth radicau betu (deth latin betulla, « bedoth »), dab eth sufixe -ossum; Bedós que seré eth lòc on i a bedoths. Justament, a costat, a 400 m, que i a eth vilatge d'Orcun, deth basco urki, « bedoth », donc probablament lo medish mot dens lengas diferentas [2]. Jacques Boisgontier, dens era soa recension deth Dictionnaire toponymique des communes du Béarn qu'arrefusa era explicacion per bedoth, obtienuda en escamotant la finala; de mei, era fòrma locau qu'ei [mét utç] (punt d'enquista 692S de l'Atlas Lingüistic... de la Gasconha)[4].

Era prononciacion qu'ei [ur'ky] (shens nasalizacion a la fin). Eras fòrmas ancianas que son Orqunh en 1247, Orcunh, en 1441, Orchunh en 1449, Acquos en 1385, Orcun en 1608, Orcuin en 1621, Orcun (mapa de Cassini, ara fin deth sègla XVIIIau [5].

Segon Miquèu Grosclaude, que i a au País Basco noms de lòcs com Urkoz (urki, « bedoth »). Orcun qu'auré probablament era medisha basa, dab eth sufixe locatiu -(g)un o -(k)un, donc « un lòc on i a bedoths », lo medish mot que Bedós dens lengas diferentas [5].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deths cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Henri Bellegarde    
març de 2001 2008 Jacques Couratte-Arnaude PS  
1968 2001 Robert Balangué PS conselhèr generau (1976-1982)
  2008      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 572, totala: 590
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 396 1 355 1 326

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 133 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 1 068 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
802



Cercar
578
534
530
534
546
2009 2010
542
559
550
567
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 38
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 67
  4. https://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2
  5. 5,0 et 5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 45