Bètlòc

Bèthlòc^[1] o mens acertadament Bailòc^[1] qu'ei ua comuna bearnesa banhada peu gave de Pau e administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània. Que vadó au sègle XIII com ua bastida fondada autorn deu son castèth.

Bailòc o Bètlòc
Bellocq

Lo castèth de Bèilòc

Geografia fisica

Coordenadas

43° 31′ 03″ N, 0° 54′ 53″ O

Superfícia

12,65 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

159 m
30 m
18 m

Geografia politica

França

Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània

Pau

Ortès e Tèrras deus Gaves e de la Sau (Salias abans 2015)

Intercom
ZZZZZZZZZ

CC de Lac-Ortès

Cònsol

Idelette Demaison
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

909 ab.

Evolucion de la populacion

920 ab.

Densitat

70,91 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

bailoquin, bailoquina, los bailoqués [lus bajlu'kes]

Còde postal

64270

Còde INSEE

64108

Que produseish arroi e arrosat de Bearn dab vinhas cultivadas dinc au varat deu castèth.

En 1973 que s'amassè dab duas autas comunas entà formar la comuna navèra de Pujòu-Bètlòc-Ramós ; cadua que tornè crubar la soa independéncia totun en 1984.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Las fòrmas ancianas que son Beitloc, en 1119-1136, Beitloc, en 1150-1167, Pulcher Locus, en latin, en 1286, Begloc, en 1327, Begloc, en 1442, Begloc, en 1472, Belloc, en 1536, Betloc, en 1582, Bellocq, sus la mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII. La prononciacion qu'es [bɛj'lɔk], dab un è hèra obèrt, quasi un a. Los estatjants que son los bailoqués [lus bajlu'kes]; notem qu'a la pretonica, la vocala qu'ei tostemps mei fragila e cambiadissa qu'a la tonica. Miquèu Grosclaude que nòta que las fòrmas en -it- representan un t banhat [tj-] e que las g l'indican tanben ^[1]. La prononciacion modèrna qu'a suprimit lo t : [bɛtj'lɔk] > [bɛj'lɔk].

Lo sens qu'es evident : que conten ua intencion de marcar la beròu deu site, o que l'endret es bèth per s'i establir ^[2]^,^[3]. Lo nom qu'es frequent dens los cas de mongia, mès pas necessàriament : Bailòc qu'es la prumèra bastida bearnesa.

Questions de grafia

Miquèu Grosclaude que dèisha la causida enter Bailòc o Bètlòc, ua grafia qui's vòu fonetica e ua auta supausada etimologica e englobanta. Mès la soa proposicion qu'ei doblament paradoxau : per la reproduccion de la fòrma orala [bɛj'lɔk], quitament s'aqueth [ɛ] ei près de [a], que caleré causir Bèilòc, que non pas Bailòc basat suu gentilici bailoqués; se vòlen ua grafia rigorosament classica e englobanta, Bètlòc qu'ei meilèu ua grafia sauvatja e qui pòt pas englobar la prononciacion; sonque Bèthlòc pòt englobar ua prononciacion iodizada [bɛj'lɔk], puish que, atau com escriu Grosclaude, th que's pòt articular dab ua molhadura en bearnés (Bètlòc, grafia incorrècta segur, que poderé representar ua prononciacion [bɛl'lɔk], qui existeish per autes lòcs).

Istòria

Bailòc qu'es la prumèra bastida bearnesa, fondada en 1281 per Gaston VII de Montcada e de Bearn, mès qu'èra ja un vilatge avant e que portava ja lo son nom (véder las fòrmas ancianas au paragrafe toponimia) ^[1].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2014	2020	Idelette Demaison
març de 1971	2014	Georges Domercq	arbitre internacionau de rubí a XV
1952	1971	Paul Labau
	1952
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 897, totala: 911

947

1 061

1 062

1 096

1 145

1 222

1 216

1 186

1 154

1 017

1 007

1 031

1 033

1 080

1 153

1 099

988

972

996

1 060

1 039

882

871

918

903

862

829

807

836

790

757

702

684

833

840

857
889

2009

2010

875
907

895
927

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2019 la populacion qu'èra de 909 abitants.

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 329
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 62, a Beaulieu
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 163

Portau de Bearn

[groscl-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 329

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 62, a Beaulieu

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 163

[1]

[2]

[3]