Autivièla, Sent Martin e Vidèren

Autivièla, Sent Martin e Vidèren (Autile en basco, Autevielle-Saint-Martin-Bideren en francés) qu'ei ua comuna d'Occitània, en Lauhire, administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Autivièla, Sent Martin e Vidèren
Autevielle-Saint-Martin-Bideren

Lo Saison (nom francés) a Autivièla.

Geografia fisica

Coordenadas

43° 23′ 29″ N, 0° 58′ 15″ O

Superfícia

5,87 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

197 m
62 m
37 m

Geografia politica

Lauhire

França

Auloron

Ortès e Tèrras deus Gaves e de la Sau (Sauvatèrra abans 2015)

Intercom
246401699

CC deu Bearn deus Gaves

Cònsol

Patrick Balesta
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

203 ab.

Evolucion de la populacion

206 ab.

Densitat

37,65 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

64390

Còde INSEE

64083

Autivièla, Sent Martin e Vidèren que qu'estón unidas entà formar la comuna actuau lo 18 d'abriu de 1842.^[1]

Geografia

Las comunas tòcatocantas que son Avitenh e Atòs-Aspins au nòrd, Sauvatèrra a l'èst, Guinarte-Parentias au sud-èst, Arboet-Sussauta en Baisha Navarra au sud-oèst e Ossaranh-Arribarèita en Sola au sud.

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Autivièla

La prononciacion qu'ei [awti'bjɛlə]. Las fòrmas ancianas que son Autebiele en 1379 e 1385, Autabiela en 1542, Autavielle en 1546, Authevielle en 1728, Hautevielle (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Autevielle-Saint-Martin-Bideren despuish lo 18 d'abriu de 1842, quan apleguèn las tres comunas ^[2].

Segon Dauzat, Autivièla qu'ei format deu latin alta, « hauta », e villa ^[3].

Segon Miquèu Grosclaude, l'explicacion de Dauzat que sembla logica. Totun, que i a un dobte, pr'amor lo vilatge, en arriba deu Gave, ei pas briga haut e la prononciacion bearnesa, en [auti-], pòt hèr pensar a ua auta solucion, Altina villa, la proprietat d'Altinus; Grosclaude que's guarda de causir netament ^[2].

Sent Martin

La prononciacion qu'ei [sen mar'tin]. Las fòrmas ancianas que son Sent Marti en 1376, Sent Marthin en 1379, Sent Marthii de Guaranhoo en 1385, lo nom qu'ei absent de la mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau, mès que i a NOLIBOS en gròs caractèrs, Autevielle-Saint-Martin-Bideren despuish lo 18 d'abriu de 1842, quan apleguèn las tres comunas ^[4].

Lo nom qu'ei lo de l'avesque de Tors, Sent Martin ^[4].

Vidèren

La prononciacion qu'ei [bi'dɛrœ(n)] (n finau s'enten quasi pas, accent tonic sus la segonda sillaba). Las fòrmas ancianas que son Bideren en 1342, Videren en 1385, Biderein en 1674, Bideren (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Autevielle-Saint-Martin-Bideren despuish lo 18 d'abriu de 1842, quan apleguèn las tres comunas ^[5].

Lo nom que hè pensar au basco bide, « camin », mès la terminason convién pas : segon J.B. Orpustan, lo genitiu possessiu ei jamès emplegat en toponimia. L'auta solucion qu'ei lo nom de persona Vital [= Vidau], deu latin Vitalis. Bidaa, Bidet, Bidon, etc, que son variantas de Vital. Lo toponime que's compausaré deu radical Bid- (de Vital), d'ua particula copulativa -er- (com dens pederet, sautericar), puish lo sufixe gascon -enh. Lo nom qu'a coneishut un reculament de l'accent tonic, frequent dens la region : Geroncenh > Geronce, Donenh > Dònhen ^[5].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
2014	2026	Patrick Balesta
març de 1989	2014	Fernand Lavigne	RPR, puish UMP
abans 1988	1989	Pierre Heugas-Darraspen
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 221, totala: 225

425

400

396

-

328

513

374

-

-

332

-

204

Cercar

121

141

144

145
150

2009

2010

153
158

173
176

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ "Ordonnance du Roi portant sur... article 6". Bulletin des Lois. Legir en linha sus Gallica.
↑ ^2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 341
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 39
↑ ^4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 353
↑ ^5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 342-343

Portau de Bearn

[1] "Ordonnance du Roi portant sur... article 6". Bulletin des Lois. Legir en linha sus Gallica.

[migr-2] 2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 341

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 39

[mgro-4] 4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 353

[groscl-5] 5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 342-343

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]