Geronce

Geronce^[1] (Jeruntze en basco, Géronce en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geronce
Géronce

Vista de Geronce.

Geografia fisica

Coordenadas

43° 14′ 28″ N, 0° 41′ 22″ O

Superfícia

15,99 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

290 m
184 m
167 m

Geografia politica

França

Auloron

Canton d'Auloron-1 (Auloron Darrèr abans 2015)

Intercom
246401533

CC deu Haut Bearn

Cònsol

Michel Contou-Carrère
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

477 ab.

Evolucion de la populacion

483 ab.

Densitat

27,58 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

64400

Còde INSEE

64241

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Geronce

La prononciacion qu'ei [je'runse]. Las fòrmas ancianas que son Jeroncen cap a 1004, Jeroncengs/Jeroncengn/Geroncengn cap a 1100, Gironce en 1343, Geronse en 1396, Guironce en 1402, Gironsse en 1443, Geronce (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[2].

Segon Dauzat, Geronce que vien benlhèu deu nom latin d'òmi Geronc dab lo sufixe germanic -ing, dispareishut après ^[3].

Segon Miquèu Grosclaude, Geronce qu'èi dens la categoria deus noms en -enh, frequents dens la vath deu Gave d'Auloron e a l'entorn. Aqueth sufixe, ajustat a noms de personas latins o gascons, ei pas d'origina germanica. Lo radicau qu'ei lo latin Gerontius. Lo sufixe qu'a dispareishut pr'amor d'un reculament de l'accent tonic, atau com dens Dònhen. La prononciacion de la finala plan neta [-e] qu'ei la marca de l'ancian sufixe^[2].

Dos

Dos qu'ei un vilatge de la comuna.

Las fòrmas ancianas que son Aoos en 1385, Oos en 1466, Geusbag-Doos en 1572, Dosium/Sent Pee de Doos en 1612, Doux en 1675 ^[4].

Segon Miquèu Grosclaude, pr'amor de las fòrmas ancianas, l'etime ei pas l'antroponime Dulcia. Lo d- iniciau qu'ei la preposicion aglutinada tardivament. Lo toponime, com dens Òs, qu'ei lo mot basco -altz, « vèrnhe o saussaringa o aubar », mot qu'a coneishut en gascon ua vocalizacion de -l ^[4].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	2026	Michel Contou-Carrère
març de 1989	2014	Marcel Cousté
mai de 1953	1989	Albert Chrestia-Blanchine
	1953
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 441, totala: 460

851

848

853

-

715

-

-

608

-

424

Cercar

376

425

426

426
434

2009

2010

427
435

441
450

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

La glèisa de Sent Laurenç.
Lo campanar de la glèisa.
La maison comuna.
Gèus a Geronce.

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
↑ ^2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 287
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 317
↑ ^4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 286

Portau de Bearn

[1] Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org

[migr-2] 2,0 et ^2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 287

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 317

[mgro-4] 4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 286

[1]

[2]

[3]

[4]