Vièlha Tolosa

Vièlha Tolosa; Vieille-Toulouse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa romanica de Vièlha Tolosa.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 31′ 32″ N, 1° 26′ 49″ E
Superfícia	5,53 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 271 m; 260 m; 141 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc Tolosan;
Parçan	Lauragués;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 31	Nauta Garona ;
Arrondiment; 313	Tolosa;
Canton; 3110	Castanet Tolosan;
Intercom; 243100633	Sicoval;
Cònsol	Gérard Robert ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 170 ab. Evolucion de la populacion; 1 207 ab.
Densitat	207,41 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	tolosenc
Còde postal	31320
Còde INSEE	31575

Pels articles omonims, vejatz Tolosa (omonimia) e Vièlha (omonimia).

Vilatge d'Occitània

Vièlha Tolosa^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] o Vièla Tolosa^[5] (Vieille-Toulouse en francés) es una comuna lengadociana de Tolosan, situada dins lo departament de la Nauta Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Vièlha Tolosa fa partida de la comunautat d'aglomeracion de Sicoval.
Comuna de l'airal urban de Tolosa situada dins son pòl urban en banlèga sud de Tolosa, a gaireben 8 km del centre vila.

Mapa de la comuna e de las comunas vesinas.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Vièlha Tolosa**
	Tolosa
Portèth de Garona		Puègbusca
	Vigolen e Ausil

Toponimia

Segon Dauzat e Rostaing, Vièlha (Tolosa) representariá le latin viculus, diminutiu de vicus. Le vicus « grop d'abitacions, vilatge », qu'a pas d'estatuts, s'opausava, en dret, al municipium, vilatge de ciutadans romans, e a la colonia, vilatge de colons ^[6].
Segon Negre, Vièlha Tolosa designava al sègle XIII una glèisa parroquiala, dedicada a Sent Sernin, près de l'ostal apelat ara Sent Sarnin, comuna de Puègbusca; del sègle XVII, data la glèisa parroquiala actuala dedicada a Sent Joan Baptista, a 1500 m al nòrd-oèst de l'anciana e a mai d'un km al sud-èst de lemporium preroman de la Planha, comuna de Vièlha Tolosa. Las fòrmas ancianas son Veteram Tolosam en 1279, de Veteri Tholosa en 1289. Tot ben qu'a 3 km de lemporium, la glèisa del sègle XIII sembla que foguèc apelada Veteram Tolosam, pr'amor d'aquelas roïnas, de susfàcia importanta. Es riscat de pensar qu'aquelas roïnas se sonavan Tolosa dins l'Antiquitat ^[7].

Istòria

Estatua del primièr sègle ab. -C.

Lo site seriá estat abitat dempuèi los sègles VIII e XIII ab. C., benlèu pels Ibèrs. A partir del sègle III ab. C. foguèt ocupat pels Vòlcas Tectosages^[8]. Lo lòc venguèt Tolosa Tectosagum, una ciutat activa amb de telièrs d'artesans, dos temples e d'importantas relacions comercialas, en particular pel vin importat d'Itàlia. Los Romans aquí s'establiguèron al sègle I ab. C. e ne faguèron un emporium, plaça comerciala ont passavan las monedas e las merças de gaireben tota Euròpa. Al sègle I, lo site foguèt abandonat al profièit de la novèla vila romana al centre vila de Tolosa.

Lo vilatge actual, Veterem Tolosam al sègle XII, se desvolopèt a l'èst de l'ancian site.

Pendent l'Ancian Regime, Vièlha Tolosa èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescauciá de Tolosa. Le vocable de la glèisa èra Nòstra Dòna (ara Sent Joan Baptista). Tanlèu 1790, Vièlha Tolosa èra del canton de Castanet ^[9].

Administracion

La comuna fa partida de la desena circonscripcion de la Nauta Garona.

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
mai de 2020	(2026)	Gérard Robert	mètge
2014	2020	Mireille Garcia
julhet de 2011	2014	Catherine Palmato
març de 2001	junh de 2011	Claude Magnes
junh de 1995	2001	Jean-Claude Joly
març de 1983	1995	Fernand Bourgeat
	1983
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1147, totala: 1186

264

234

238

246

269

254

193

249

264

263

262

256

238

257

236

245

232

213

221

179

183

174

153

184

180

173

204

186

255

565

727

867

890

1 042

1 063

1 085
1 130

2009

2010

1 112
1 159

1 120
1 161

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1170 abitants e la densitat èra de 211,57 ab/km².

Lòcs e monuments

Glèisa romanica Sent Joan Baptista del sègle XIII amb un campanar-mur.

Véser tanben

Comunas de la Nauta Garona

Bibliografia

(fr)Anne Le Stang, illustracion: Catherine Piskiewicz, Histoire de Toulouse, col: Histoire des villes illustrée, ed: Le Pérégrinateur, 2006, 221p, ISBN 2-90352-44-7}}

Articles connèxes

Ligams extèrnes

Informations communales et vie à Vieille-Toulouse

Nòtas e referéncias

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ http://bibnum.enc.sorbonne.fr/omeka/files/original/336630ef3ab68619b8e98853b720bad1.pdf
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 711, a Vic
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, volume I, p. 57
↑ Anne Le Stang
↑ Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 51 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] ttp://bibnum.enc.sorbonne.fr/omeka/files/original/336630ef3ab68619b8e98853b720bad1.pdf

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 711, a Vic

[7] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, volume I, p. 57

[8] Anne Le Stang

[9] Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 51 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]