Verneda

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Verneda[1][2],[3],[4],[5] (Bernède en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Verneda
Bernède
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa parroquiau.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 40′ 14″ N, 0° 13′ 14″ O
Superfícia 8,18 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
168 m
120 m
80 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Miranda
Canton
3224
Ador gersesa (Riscla abans 2015)
Intercom
200018141
CC d'Aira
Cònsol Daniel Saint-Genez
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
205 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

206 ab.
Densitat 26,16 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32400
Còde INSEE 32046

Geografia

modificar

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Verneda
Barçalona de Gers
Aira
(Lanas)
  Gea e Ribèra
Lanutz Cornelhan

Toponimia

modificar

Verneda que veng deu gallic vernos, « vèrn, vèrne », dab lo sufixe collectiu latin -eta, o de l'occitan verneda[6],[7],[8], segon la data de fixacion deu toponime.
Per Delamarre, los noms d'aqueth tipe que son completament celtics, uerneton (normalament per Vernet), uernetā (per Verneda), donc uerna « vèrn, vèrnhe » e sufixe [9],[10]. Quin que sia, lo nom celtic uerna qu'ei demorat dens l'occitan e los toponimes qui lo contenen que pòden estar posteriors a la disparicion deu gallic. Lo resultat fonetic càmbia pas e Verneda qu'èra un vernatar, un lòc on i avèva vèrnhes.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2026 Daniel Saint-Genez divèrs esquèrra salariat agricòla
març de 2001 2014 Jean-Louis Labarbe divèrs dreta  
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Riscla; qu'ei adara deu canton d' Adour-Gersoise (en francés), donc d'Ador gersesa.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 214, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
317 329 349 403 455 435 434 403

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
386 368 355 341 340 346 339 340 341

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
338 326 297 237 244 240 217 237 238

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
230
250
217
209
197
204
213
216
221
223
2009 2010
218
229
216
228
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 205 abitants e la densitat èra de 25,06 ab/km².

Economia

modificar

Viticultura : Costalats de Sent Mont (AOVDQS)

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  2. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3. «Toponimia occitana».
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  5. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 74
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 206
  8. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 274, par. 4009
  9. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 329 e 266
  10. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 314