Vilatge d'Occitània

Cornelhan[1][2],[3],[4],[5] (Corneillan en francés) qu'ei ua comuna gascoa, situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Cornelhan
Corneillan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Cornelhan.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 39′ 26″ N, 0° 10′ 44″ O
Superfícia 16,4 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
160 m
130 m
85 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Miranda
Canton
3224
Ador gersesa (Riscla abans 2015)
Intercom
243200557
CC d'Aira
Cònsol Pascal Carreau
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
153 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

163 ab.
Densitat 8,29 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32400
Còde INSEE 32108

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Cornelhan
Verneda Gea e Ribèra Sent Germer
  Sent Mont
Lanutz La Barteta

Toponimia

modificar

Segon Dauzat e los Féniés, Cornelhan que veng deu nom latin d'òme Cornelius dab lo sufixe latin -anum [6],[7]. Cornelhan qu'èra donc probablament ua anciana grana proprietat antica qui avè per mèste Cornelius.
Segon Negre, Cornelhan que vengueré deu nom de persona Cornelianus, shens sufixe[8].

Istòria

modificar

Cornelhan qu'èra un castèthnau. Aqueth nom que designava petitas aglomeracions apiejadas sus ua hortalessa que las emparava, qui èran donc borgs castraus medievaus (sègles XI a XIII) [9],[10], estudiats per exemple per Benoît Cursente [11]. Cornelhan, nom de villa galloromana, qu'èra probablament un vilatge avant l'installacion deu castèth (mès benlèu pas exactament a la medisha plaça).

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Pascal Carreau    
març de 2014 2020 Serge Lebrère divèrs dreta agricultor
març de 2008 2014 Olivier Tinarrage shens  
març de 2001 2008 Pascal Malhomme    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Riscla; qu'ei adara deu canton d' Adour-Gersoise (en francés), donc d'Ador gersesa.

Demografia

modificar


modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 136, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
418 413 459 447 448 520 510 472

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
467 437 439 424 435 442 415 404 421

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
409 456 416 303 280 257 232 226 227

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
153
140
121
114
115
147
141
140
139
142
2009 2010
139
142
139
141
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 153 abitants e la densitat qu'èra de 9,33 ab/km².

Economia

modificar

Viticultura : Costalats de Sent Mont (AOVDQS)

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  2. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3. «Toponimia occitana».
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  5. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 213
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 117
  8. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 649, par. 10789
  9. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 154
  10. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 226
  11. http://www.persee.fr/doc/ccmed_0007-9731_1984_num_27_105_2261_t1_0166_0000_3