Vendargues

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Vendargues (tanben en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Vendargues
Vendargues
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comuna de Vendargues.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 39′ 30″ N, 3° 58′ 12″ E
Superfícia 8,98 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
86 m
43 m
25 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
343
Montpelhièr
Canton
3407
Lo Crèç (Càstias abans 2015)
Intercom
243400017
Montpelhièr Mediterranèa Metropòli
Cònsol Guy Lauret
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
6 287 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

6 369 ab.
Densitat 688,31 ab./km²
Autras informacions
Gentilici vendargòu, vendargòla
Còde postal 34740
Còde INSEE 34327

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La forma d'origina es Vendrargues que se pèrd l'èrra tre lo s. XVII. Lo francés a pas cambiat l'escritura, sonque la prononciacion.

La prononciacion es [ven'dargé]. Las fòrmas ancianas son : villa que vocant Venranichos, cap a 961, in Venraneges, cap a 1005, villa que dicitur Venranicus en 1051, S. Michaelem de Venranegues, abans 1129, S. Theodorici de Venranicis en 1144, Venranicis en 1146, cap a 1150, de Venranicis, sense data [sègle XII ?], ecclesia de Vendranicis, sense data [sègle XII ?], prioris de Venranicis en 1222, S. Theodoriti de Venranicis en 1251, ecclesie de Venranicis en 1289, de Veniranicis, en 1295, de Venranicis en 1324, Ventanegues en 1380, prior de Verranicis en 1392, de Veranicis, a la fin dau sègle XIV, la demaria de Vendrargues en 1409, locum de Vendranicis en 1471, Vendargues en 1526, de Vendranicis en 1529, 1550, S. Theodoriti de Vendranicis en 1536, Vendargues en 1626, 1648, 1770-71 (mapa de Cassini)[1].

Segon Dauzat, Vendargues ven del nom latin d'òme Venerius, amb lo sufixe -anicum[2]; segon Hamlin, Vendargues ven del gentilici latin Venerius, amb lo sufixe -anicis. Vendargues èra una proprietat galloromana[1]. Per de rasons foneticas, lo sufixe -anicis emplegat sistematicament per Hamlin permet pas de menar a -argues; lo cal remplaçar per lo sufixe -anicos segon Joan Pèire Chambon[3]. L'evolucion es Venranegues > Vendranegues (inseriment d'un -d- epentetic, que facilita la prononciacion entre n e r, tre lo sègle XII) > Vendrargues (tre lo sègle XV o benlèu abans) > Vendargues (dissimilacion, al sègle XVI o benlèu abans).

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Guy Lauret divèrs drecha  
març de 1989 2020 Pierre Dudieuzère UMP, LR retirat
març de 1977 1989 Jean Chalier    
setembre de 1944 1977 Léopold Olivier    
  1944      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 6181, totala: 6271
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
708 801 862

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 006 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 1 068 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 196



Cercar
5 228
5 434
5 462
5 491
5 568
2009 2010
5 477
5 553
5 579
5 657
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 6287 abitants e la densitat èra de 700,11 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 419
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 704, a Vénarey
  3. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 251