Sent Vincenç de Pertinhàs

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Sent Vincenç de Pertinhàs (en francés: Saint-Vincent-de-Pertignas), es una comuna occitana deu Vasadés istoric, en Gasconha, administrada per lo departament de Gironda e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Sent Vincenç de Pertinhàs
Saint-Vincent-de-Pertignas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Vincenç de Sent Vincenç de Pertinhàs, façada oèst
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 47′ 54″ N, 0° 06′ 39″ O
Superfícia 7,61 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
88 m
60 m
2 m
Geografia politica
País  Guiana Vasadés
Parçan Entre Duas Mars
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
335
Liborna
Canton
3337
Los Tuquets de Dordonha (Pujòus avant 2015)
Intercom
243301454
CC de Castilhon-Pujòus
Cònsol Pierre Gauthier
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
357 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

370 ab.
Densitat 48,75 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 33420
Còde INSEE 33488

Geografia

modificar

Perimètre dau territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sent Vincenç de Pertinhàs
Sent Joan de Blanhac Senta Tèrra Senta Florença
  Merinhàs
Rausan Blasimont

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Sancti Vincentius de Villa Partiniaco, en latin, aus sègles XI-XIII, Sancti Vincencii (parochia ~), en latin, en 1281. Lo sent eponime es un diague de l'avesque de Saragossa mòrt en 304 a Valéncia, o eventualament un monge de Lerins au sègle V [1],[2],[3]. Pertinhac es lo nom d'origina deu vilatge, basat sus un nom latin d'òme, *Pertinius, derivat de Pertinax, emb lo sufixe -acu(m) [2] , latinizacion dau sufixe gallic -acon. (Sent Vincenç de) Pertinhàs èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'avé per mèste *Pertinius. Mes la finala deu nom a camjat, coma plan sovent en Vasadés o en Bordalés, perqué la finala etimologica en -ac i es venguda -acs, escrita -ats en francés), o -às, coma ací (afebliment de las finalas dens los parlars libornés), segon l'esquèma : *Pertinhac (o *Partinhac, segon la fòrma daus sègles XI-XIII) ---> *los Pertinhacs (gentilici sense sufixe, los abitants de la parròquia o deu borg) ---> *Pertinhacs (lo nom de la parròquia, per confusion emb lo gentilici) > afebliment en Pertinhàs [4]. Lo nom d'origina es plan *Pertinhac, coma pensava B. Boyrie-Fénié.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2001 (2026) Pierre Gauthier   viticultor
  2001 Isnel Mathieu   viticultor
         
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Pujòus; es adara deu canton deus Tuquets de Dordonha.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 371, totala: 392
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
789 712 747 744 666 682 660 719 670

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
734 683 716 654 610 597 542 564 573

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
622 594 531 545 535 524 489 467 447

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
448
442
382
396
377
369
330
331
344
352
2009 2010
354
362
364
372
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion èra de 357 abitants e la densitat èra de 46,91 ab/km².

Luecs e monuments

modificar

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 632
  2. 2,0 et 2,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 336-337
  3. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/483/Saint-Vincent.html
  4. Miquèu Audoièr, Ua solucion unica a un problèma doble : lo grop -ts, fonetica istorica e toponimia, País Gascons n°269, pp. 8-9, Ortès, Noveme-Deceme 2013