Sent Maime de Perairòus

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Sent Maime de Perairòus (Saint-Mayme-de-Péreyrol en francés) es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Sent Maime de Perairòus
Saint-Mayme-de-Péreyrol
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg de Sent Maime
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 00′ 56″ N, 0° 38′ 52″ E
Superfícia 10,75 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
220 m
190 m
109 m
Geografia politica
País Perigòrd Armas de Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
24
Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment
243
Periguers
Canton
2443
Lo Perigòrd Centrau (Vern davant 2015)
Intercom
242401057
Lo Grand Periguers
Cònsol Denis Chapoul
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
284 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

293 ab.
Densitat 25,4 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 24380
Còde INSEE 24459

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Perimètre dau territòri modificar

Comunas confrontantas de Sent Maime de Perairòus
Grunh e Bòrdas Vern
Dovila  
Beuregard e Bassac Sench Amand de Vern,
Folés

Toponimia modificar

Las fòrmas ancianas son Sanctus Maximus de Perols, en 1268, S. M. de Pereyrols, en 1380, Saint Maine devers Douville, en 1406, S. M. de Perayrols en 1455, Saint Maisme, en 1679[1],[2]. La prononciacion es [ʂɛ̃m’majme] [deperɛj’rɔw][3]. Maime es l'evolucion normala en occitan dau latin maximus (cf. Sant Maime, Aups d'Auta Provença). Maximus, que vòu dire a l'origina « lo pus grand, lo màger », es un cognomen (chafre) latin e fuguèt lo nom de mai d'un sent dau segle IV au segle VII. Lo determinant Perairòus es explicat per Chantal Tanet e Tristan Hordé coma un diminutiu de peiriera e per lo site de las comunas de Dordonha coma un derivat de perier, çò que sembla mai versemblable, donc un luòc plantat de periers.[1],[3],[4],[5]

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 2026 Denis Chapoul sens chap d'entrepresa de mantenença aeronautica
decembre de 2016 2020 Alain Rauzet    
novembre de 2016 decembre de 2016 Alain Rauzet   adjunt fasent foncion
2014 novembre de 2016 (demission) Philippe Grard    
2008 2014 Catherine Rouleau sense etiqueta retirada
1983 2008 Serge Jaubertie    
  1983      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Vern; es aura dau canton dau Perigòrd Centrau.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 273, totala: 282
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
563 560 634 575 656 648 631 627 661

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
604 612 632 581 609 544 519 502 449

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
423 416 411 319 312 293 283 303 250

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
284
270
266
276
264
265
257
260
264
274
2009 2010
269
278
274
283
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luecs e monuments modificar

Personalitats ligadas emb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. 1,0 et 1,1 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 340
  2. Vicomte de Gourgues, Dictionnaire topographique... de la Dordogne https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k39292s/f392.item.texteImage
  3. 3,0 et 3,1 https://web.archive.org/web/20170806110500/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/vergt/SAINT-MAIME-DE-PEREYROL.htm
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 612
  5. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/6817/Saint-Maxime.html