Vilatge d'Occitània

Sauviac[1] (en francés tanplan) es ua comuna gascona de Vasadés administrada preu departament de Gironda de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Sauviac
Sauviac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 24′ 23″ N, 0° 11′ 06″ O
Superfícia 11,15 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
127 m
90 m
55 m
Geografia politica
País  Gasconha Vasadés
Parçan Vasadés (centrau)
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
333
Lengon
Canton
3304
Lo Sud Gironda (Vasats avant 2015)
Intercom
243301272
CC deu Vasadés
Cònsol Michel Aimé
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
324 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

335 ab.
Densitat 28,16 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Sauviacais, Sauviacaises (en francés)
Còde postal 33430
Còde INSEE 33507

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sauviac
Vasats Sent Còrme Birac
 
Cudòs

Toponimia

modificar
  • Sauviac. Las fòrmas ancianas son Selviacum, en 1079-1095, en latin, Sobiak, en 1285, en occitan, Salviaco (de ~), en 1289, en latin, Saubiac (Bertrandus de ~), en 1299, en occitan, Saubiacum (castrum de ~), en 1307-1317, en latin, Saubiac, Saubiak, Salviak, en 1307-1317, en occitan, Salviacum, en 1307-1317, en latin. Sauviac vendré d'un nom latin d'òme Salvius (o quauque còp Silvius), dab lo sufixe -acum [2],[3], latinizacion deu sufixe gallés -āco(n). Sauviac èra donc probablament un ancian grand maine antic qu'avèva per mèste Salvius, o benlèu Silvius. Justament, l'atestacion de 1079-1095, Selviacum, es l'indici que lo nom de basa èra benlèu Silvius (*Silviacum dona regularament *Selviago > *Seuviac e lo passatge de Seu- pretonic a Sau- es aisit).
  • Sauròs deu venir d'un nom gallés d'òme, Saguros o Sauros ( < Saguros )

[4],[5], dab lo sufixe aquitanic -otze.

Istòria

modificar
  • A la Revolucion, la parròpia Senta Praxèdes de Sauviac e son annèxa, Sent Laurenç de Sauros (nom francés), fòrman la comuna de Sauviac [6]. Senta Praxèdes es una martira a Roma, cap a 164 [7], filha de sent Pudent de Roma, e sòr de senta Pudenciana.

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2026 Michel Aimé   agent tecnic
març de 2001 2008 Claire Marraud des Grottes    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Vasats; es adara deu canton deu Sud Gironda.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 314, totala: 338
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
529 378 403 411 411 462 413 373 360

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
408 353 403 441 413 438 444 437 411

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
394 389 383 351 361 340 320 320 315

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
288
260
242
241
264
246
313
323
329
333
2009 2010
342
346
334
340
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Sit Toponimia occitana
  2. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 347
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 641, a Salviac
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 646, a Saurais, Saurat
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. p. 364, 230 e 226
  6. siti GAEL, https://web.archive.org/web/20130124070328/http://gael.gironde.fr/pages/Histo_commune.pdf , p. 63
  7. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/1547/Sainte-Praxede.html