Saug

Saug^[1] (Saugues en francés) z-es una comuna gavaudanesa situada dins lo departament delh Naut Léger e la region Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe (region).

Saug
Saugues

Saug, País de la bèstia de Gavaudan.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 57′ 39″ N, 3° 32′ 53″ E

Superfícia

78,8 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 483 m
960 m
661 m

Geografia politica

França

Briude

Gòrjas de l'Alèir-Gevaudan (chapluòc delh canton de Saug davant 2015)

Intercom
244301149

CC de las Ribas delh Naut Alèir

Cònsol

Joël Plantin
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

1 701 ab.

Evolucion de la populacion

1 825 ab.

Densitat

22,86 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

43170

Còde INSEE

43234

Geografia

Perimètre delh territòri

Comunas confrontantas de **Saug**
La Becèira	Ventuege	Cubèl
Paulhac de Marjarida (Losera)		Monístrol
Lo Malasiu Foran (Losera) Gresas	Esplantats e Vaselhas	Sant Prejet d'Alèir

Toponimia

La prononciacion, relevada a La Clausa, près de Gresas, es [saw] ^[2]. Pasmens, pus alh nòrd, dins lo canton de Lanjac o lo de Pinòus, se ditz ['sawgə] ^[3].
Las fòrmas ancianas son Salga alh secle XII (cartulari de Pebrac), Ecclesia S. Mesardi de Salgue en 1259, Le Chastiau de Salgues en 1314, Curia Salguiacii en 1334, Castrum de Salge en 1343, Ecclesia B. Medardi de Salgues en 1365, Villa de salgue en 1377, La Gleiza de S.-Mezart de Salgue, en l'evesquat de Mende en Gavalda en 1396, La ville de Saulgue alh secle XV, Terra Salguarum en 1450, Villa Salguiaci en 1456, Castrum Salguiaci en 1450, Salvia vel Salices en 1675, Saugues-la Montagne en 1793 ^[4]. La prumèira fòrma sembla autentica. Las seguentas, que jamai manifèstan pas un monosillabe, fan supausar una varianta amb -e de sosten, Salgue, *Saugue, en francés e probablament en occitan. -S finala de la fòrma francesa es analogica.
Segon Dauzat e Rostaing, Saug ven delh gallic salico, « sause » ^[5].
Los Féniés supausan un nom germanic d'òme Saliga, amb -a ^[6]. Segon Xavier Delamarre, l'etime es salicā, de la socha indoeuropèa *salik-, « sause », qu'a tanben donat lo latin salix; lo sens seriá « los sauses » ^[7].
La prononciacion en una sillaba z-es probablament una innovacion locala, pueis que las comunas situadas pus luènh consèrvan l'articulacion medievala.

Cervèira

Cervèira èra una paròcha annèxa alh secle XVIII (mapa de Cassini).
I a un vialatge e un chastèl. La gleisa saguèt erigida en sucursala lo 21 de mai de 1826. Las fòrmas ancianas son : Cerveira en 1216, Serveira en 1241, Castrum de Serveyra (sans data), Le prieur de Serverye en 1516, Serveyras en 1539, Serveyres en 1574, Servières de Saugues en 1724 ^[8]. Cervèira z-es un tipe toponimic coneissut. Ven [se l'origina es antica...] delh latin cervaria, format de cervus, « cèrvi », ambelh sufixe -aria. Designa una forèst ont i a de cèrvis ^[9]^,^[10].

Istòria

Davant 1790, Saug èra la capitala delh Naut Gevaudan. La vila dependiá de la senhoriá de Mercuèr, èra fèu de l'aveschat de Mende. Mas alh secle XIV, los daufins d'Auvernhe, venguts senhors de Mercuèr, pretendèron que lo fèu moviá immediatament de la Corona e l'omenatgèron alh rei. La gleisa parochala, diocèsi de Mende e chapluòc d'archipreirat, èra delh vocable de Sant Mesard; l'avesque de Mende presentava a la cura ^[4].

Bèstia delh Gevaudan a Saugues

Administracion

Lista delhs cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Joël Plantin
2014	2020	Michel Brun	divèrs dreita	conselhèir departamental
1998	2014	Paul Bastide
març de 1989	1998	Mireille de Chirac
1977	1989	Georges Vieilledent	UDF	mètge, conselhèir generau (1979-2004)
març de 1965	19 d'aost de 1976 (mòrt en foncions)	Jean-Claude Simon	RI	deputat (1973-1976)
març de 1959	1965	Victor Dumas
	1959
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra chapluòc delh canton de Saug; es ara delh canton de Gorges de l'Allier-Gévaudan (en francés), donc de las Gòrjas de l'Alèir-Gevaudan.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1801, totala: 1933

3 430

2 666

3 513

3 468

3 833

3 630

3 805

4 017

3 908

3 805

3 839

3 847

3 738

3 982

4 063

3 857

3 720

3 827

3 924

3 811

3 784

3 479

3 324

3 212

3 274

2 909

2 614

2 640

2 493

2 371

2 288

2 089

2 013

1 917

1 898

1 879
2 012

2009

2010

1 873
2 006

1 873
2 005

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1701 abitants e la densitat èra de 21,59 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Saug sobelh site de l'Insee

Nòtas

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Saug».
↑ enquèsta Sivadon, setembre de 2019
↑ observacions delh contributor
↑ ^4,0 et ^4,1 Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, p. 265 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f314.image
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 639, a Salice
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 187
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 226, 364
↑ Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, p. 269 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f318.image
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163, a Cervière e p. 655, a Serverette
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 373

[1] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Saug».

[2] quèsta Sivadon, setembre de 2019

[3] servacions delh contributor

[dicto-4] 4,0 et ^4,1 Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, p. 265 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f314.image

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 639, a Salice

[6] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 187

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 226, 364

[8] Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, p. 269 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f318.image

[9] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163, a Cervière e p. 655, a Serverette

[10] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 373

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]