Sant Jolian de Bèc

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Sant Jolian de Bèc (Saint-Julia-de-Bec en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Sant Jolian de Bèc
Saint-Julia-de-Bec
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 52′ 10″ N, 2° 14′ 47″ E
Superfícia 13,88 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
855 m
464 m
355 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (Quilhan abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Didier Aveilha
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
104 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

106 ab.
Densitat 7,28 ab./km²
Autras informacions
Gentilici los santjolians ?
Còde postal 11500
Còde INSEE 11347

Geografia

modificar

Perimètre del territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Villa Sancti Juliani, en 1232, Castrum de Sancto Juliano, en 1290, Sainct Julien de Vals, en 1270, Rector Sancti Juliani de Valle, en 1347, Sainct Julien, en 1313-1500, Sainct Jullia, en 1571, Sainct Julian en la val de Sainct Nazaire, en 1389-1587, Sainct Julhia, en 1594, Sainct Joulian de Lavailh, en 1594, Sainct Julien du Val dans le Razès, entre 1275 e lo sègle XVII, Saint Joulia, en 1781 e en 1807, etc [1].
Sant Julian es lo nom de sants nombrosas, que lo mai conegut es Sant Julian l'Espitalièr (legendari ?) e benlèu lo pus productiu per l'Occitània es Sant Julian de Briude, martir del sègle IV [2],[3].
Lo determinant Bèc apareis pas qu'en 1801, dins la fòrma oficiala [4], probablament per diferenciar la comuna d'un autre Sant Julian, dit en francés Saint-Julien-de-Briola (determinant de Briolario, en 1439). Lo determinant atestat istoricament es de la Val o puslèu de la Valh. Laval (nom francés) es un vilatge de la comuna de Quilhan, sus la RD 109 (nòrd de Quilhan a Caudièrs). Bèc se referís a una montanha, lo Sèrre de Bèc (fòrma supausada a partir del francés Le Serre de Bec). Los bauces calcaris d'aquela montanha tresplomban la comuna. Mes aquel determinant es utilizat dins la lenga orala ?

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Didier Aveilha    
març de 2001 2008 Henri Reverte    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude (traduccion) per decret del 27 de decembre 2015.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 101, totala: 105
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
400 409 361 413 445 416 450 483 459

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
449 453 408 389 378 375 353 266 261

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
242 240 241 201 228 198 190 163 133

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
141
129
105
101
97
97
117
119
113
115
2009 2010
107
109
101
105
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 104 abitants e la densitat èra de 7,49 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 395, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f487.item.texteImage
  2. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/1753/Saint-Julien-de-Brioude.html
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 607
  4. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=32631