Sent Estèfe de Chaumelh

comuna auvernhassa de Cantal
(Redirigit dempuèi Sant Étienne de Chomeil)
Vilatge d'Occitània

Sent Estèfe de Chaumelh (Saint-Étienne-de-Chomeil en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Sent Estèfe de Chaumelh
Saint-Étienne-de-Chomeil
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Chastèl de Sent Estèfe, dins lo borg
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 20′ 38″ N, 2° 36′ 12″ E
Superfícia 27,57 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
981 m
740 m
500 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe Armas d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
152
Arrondiment de Mauriac
Canton
1515
Riòm de las Montanhas
Intercom
241500255
Comunautat de comunas del País Gençana 241500255
Cònsol Gilbert Mommalier
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
236 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

247 ab.
Densitat 7,73 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 15400
Còde INSEE 15185

Geografia

modificar

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Sent Estèfe de Chaumelh
Champs e Marchalm Tremolha
Antinhac   Senta Amandina
La Monciliá Menet Riòm de las Montanhas

Toponimia

modificar

Un document de l'IEO Cantal prepausa Sant Estève de Chaumelh, mas precisa que F. Daval pronóncia Estèfe[1], çò que confirma un abitant de Chailada, comuna de Lanòbre, que ditz (S.) [es'tɛfi] ([i] es la realizacion de -e pòsttonic dins lo parlar local). Dins una bona partida de l'occitan, lo petit nom, quand es conservat, es Estève (çò que los patronimes permeton de verificar), mas los noms de gleisas e per extension de vialatges se dison Estèfe, per cultisme, probablament d'origina eclesiastica. Lo nom deriva del grèc Stephanos, latinizat en Stephanus.

Las fòrmas ancianas son Sanctus Stephanus dels Chalmeilhs, en 1447, Sainct-Estienne-des-Chalmelz, en francés, en 1504, Sanctus Stephanus de Charmeil, en 1535, Sainct-Estienne-des-Chalmeilhs, en francés, en 1553, Sainct-Estienne-des-Chalmeilz, en francés, en 1561, Sainct-Estienne-les-Choumeilz, en francés, en 1658, Saint-Étienne-de-Chomeil (Cassini) ; Saint-Étienne-de-Chomel en 1784, Saint-Étienne-d'Urlande (Dictionnaire statistique du Cantal)[2] (Urlande es un vialatge de la comuna d'Antinhac e tanben una cima a l'oèst de la comuna de Sant Estèfe). Quand la comuna chamgèt oficialament de nom, en 1962 en passant de Saint-Étienne-de-Riom[3] a Saint-Etienne-de-Chomeil, i aviá una tradicion. La diferéncia es que lo nom ancian èra al plural. Coma chal dire en occitan ? de Chaumelh o dels (delhs, deus, daus) Chaumelhs ? La prononciacion es [sentes'tɛfe], al borg e a La Monciliá; lo determinant es inusitat, mas sus demanda, una informatritz lo traduís [tsu'mi]. A Champs e Marchalm, un informator ditz [sente'tjɛnə de ʃo'mɛj] [4].

Sant Estève/Estèfe es considerat coma lo prumèir martir de la Glèisa [5],[6]. Chaumelh(s) es un derivat de chalm/calm, amb lo sufixe diminutiu latin -ĭculum o vengut d'aquel sufixe. Chalm vendriá del preceltic calmis, « nauçada pelada, replanat pelat »,[7],[8] o de son resultat. Lo Petit Levy definís calmèlh coma « landa, branda » [9]. En se basant sus la valor del sufixe, lo sens seriá : petitas chalms e la semantica demandariá un nom que saguèsse pusleu al plural, mas aquò sembla malaisat de restablir lo determinant dins sa fòrma plurala d'origina e Sent Estèfe de Chaumelh sembla una bona solucion en esperant.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2020 Gilbert Mommalier divèrs dreita artesan
2008 2014 Béatrice Chaumeil    
març de 2001 2008 François Champreux    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Riòm de las Montanhas, i demorèt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 213, totala: 220
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 064 1 005 1 056 1 077 1 133 1 168 1 264 1 249 1 217

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 165 1 081 1 070 1 064 1 038 1 059 1 068 1 052 1 035

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 006 1 060 1 008 804 744 735 601 607 635

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
620
505
442
378
310
259
228
217
213
218
2009 2010
210
215
210
216
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  2. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862pDebfe
  3. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=31624
  4. enquèsta Sivadon abrial e junh 2018
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 596-597
  6. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/315/Saint-%C9tienne.html
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 466
  8. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 68
  9. Emil Levy, Petit Dictionnaire Provençal-Français, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1980, p. 60