Simon IV de Montfòrt
Simon de Montfòrt (entre 1164 e 1175 - Tolosa, 25 de junh de 1218), VIen comte de Leicester, IVen de Montfòrt, èra un nòble e cavalièr francés. Foguèt lo cap de la Crosada dels Albigeses, que portèt a l'ocupacion per la noblesa francesa d'una part bèla d'Occitània. Foguèt lo protagonista principal e menaire d'aquela guèrra caracterizada per una granda cruseltat.
Aqueste cap de l'armada francesa s'apoderèt aprèp divèrsas batalhas dels vescomtats de Carcassona, de Besièrs, d'Albi e del Comtat de Tolosa. Moriguèt durant lo Sètge de Tolosa en 1218.
BiografiaModificar
Simon de Montfòrt sortiguèt d'una familha de barons d'Isla de França. Son paire èra Simon III de Montfòrt e sa maire, Amicie de Beaumont, una eiretièra de la mitat del comtat de Leicester e a l'encòp d'un drech al títol de senescalc d'Anglatèrra. En 1190 se maridèt amb Alícia de Montmorency, la filha de Bouchard III de Montmorency.
La crosada en tèrra santaModificar
La batalha de MurèthModificar
La primièra desfacha de MonfòrtModificar
Del temps qu'èra tornat en França per far omenatge al rei pels territòris capturats, la vila de Bèucaire èra a èsser recuperada per las tropas de Ramon VII, aclamadas per la populacion de l'endrech. Simon de Montfort se dirigiguèt doncas cap a Bèucaire e comencèt lo sèti de Bèucaire. Lancèt divèrsas ofensivas contra l'armada occitana mas fracassèt e capitèt pas a véncer l'armada de Ramon e mens encara a s'apoderar de la vila. Fin finala deguèt abandonar lo sèti e capitular a las condicions del comte de Tolosa pr'amor de poder recuperar sos soldats qu'avián patit un assetjament massís e constant dins lo castèl de Bèucaire.
La fin de MontfòrtModificar
Lo 13 de setembre 1217, coma o aviá fach Bèucaire, Tolosa dobriguèt las pòrtas a son sobeiran legitim. Lo comte Ramon recebèt puèi un supòrt del comte de Fois, dels catalans e mai d'aragoneses. Simon assetgèt alara la vila mondina lo 8 d'octobre. Aprèp un brave temps de batalha, lo 25 de junh, del temps d'una sortida dels assetjats, moriguèt tuat per una pèira que segon cèrts cronicaires seriá estada lançada per una femna.
Lo còs del crosat foguèt transportat a la basilica de Sant Nazari de Carcassona ont demorèt fins a 1224. Amaury VI lo faguèt repatriar en França e foguèt sebelit dins le priorat reial de Haute-Bruyère de l'Òrdre de Fontevrault, prèp de Montfort-l'Amaury.
La figura de Montfòrt dins l'istòriaModificar
Celebrat fòrça temps dins las ideologias catolica e nacionalista francesa per son ròtle de defensor del catolicisme e combatent del catarisme foguèt a partir del sègle XX que la figura de Montfòrt comencèt a èsser vista d'un biais mens parcial. Demòra una figura istorica coneguda e pas gaire apreciada en Lengadòc.
Ligams extèrnesModificar
- L'avoacion de Simon de Montfòrt al rei de França sus Quercy.net
- Langlois, Gauthier, "Les sceaux de Simon de Montfort : un itinéraire politique", Médiévales 2009 Baziège. Actes du colloque d’historiens du 14 novembre 2009 organisé par l’Association de recherches baziégeoise racines et environnement, Baziège : ARBRE, 2010, p. 129-143.
| Precedit de Simon III |
 Sénher de Montfòrt |
Seguit per Amaury VI |
| Raimon Rogièr Trencavel |
Vescomte de Besièrs e de Carcassona |
' |
| Raimon VI |  Comte de Tolosa |
Raimon VI |