Raiçac (País d'Òlmes)

Raiçac, Raissac o Raishac ^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4]^[5] (Raissac en francés) es una comuna occitana del País d'Òlmes (Lengadòc). Administrativament es dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Raiçac
Raissac

Vacas limosinas a Raissac.

Geografia fisica

Coordenadas

42° 56′ 33″ N, 1° 48′ 49″ E

Superfícia

3,84 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

823 m
582 m
535 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Pàmias (Fois abans 2017)

Canton
0907

Lo País d'Òlmes (L'Avelhanet abans 2015

Intercom
240900464

CC del País d'Òlmes

Cònsol

François Hoareau
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

50 ab.

Evolucion de la populacion

51 ab.

Autras informacions

raissagòl

09300

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Raissac**
	Le Sautèlh
Ilhat		L'Avelhanet
	Perelha

Toponimia

La prononciacion es [raj'ʃak] e la grafia causida per Patrici Pojada es Raishac. Las fòrmas ancianas son Raychaco en 1338, Rayssiaco en 1390^[5].
Le sufixe gallic -āco(n), latinizat en -acum, pausa pas de problèmas. Les toponimistas l'associan a un nom d'òme. Dauzat e Rostaing (seguits d'Alan Novèl e dels Féniés) seguíshon Petar Skok que i vei un nom gallic Rixa ^[6] e les Féniés postulan Riccius ^[7]. Per Raiçac (Tarn), Negre utiliza los noms galleses Riccius (o Recius)^[8]. Astor, citat per P. Pojada, se basa sul nom gallic d'òme Risca^[5]. Segon Delamarre, Raishac èra la proprietat de Riccios (nom celtic atestat). L'origina de Riccios es benlèu *rīg- « rei » o pus probablament es aparentat al galés rhech « pet » (de l'indoeuropèu *prd-kā); Riccios seriá donc un petaire e benlèu un palhassa, un bofon^[9] (malaisit per un proprietari).
Per l'ensemble dels Raissac/Raiçac, las fòrmas ancianas (Resciacum per Raissac de Lampi, Rexaco per Raissac d'Aude) mòstran que lo nom a desvolopat un -a- qu'es pas etimologic, probablament en passant per *Rii- > *Rei-.
Patrici Pojada accèpta los noms d'òme Riccius o Risca, ambe'l sufixe -acum, que correspond a un nom de granda proprietat^[5].

Patrici Pojada a causit la grafia Raiçac pel vilatge de Tarn. Vertat es qu'en Albigés i a pas de chotament particular de [s] après i.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	François Hoareau
2014	2020	Loïc Lagarde	sense etiqueta	emplegat
2001	2014	Robert Guetre
	2001
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

106

95

101

94

96

93

82

90

83

75

62

73

75

70

58

60

71

57

56

45

31

55

41

43

50

67

67

55

42

43

36

51

44

43

Cercar

2009

2010

39
41

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 50 abitants e la densitat èra de 13,02 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Arièja

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 et ^5,3 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 342-343
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 555
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 122
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 29
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 220, 305 e 362

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[poj-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 et ^5,3 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 342-343

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 555

[7] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 122

[8] Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 29

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 220, 305 e 362

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]