Piets, Plasença e Mostron

Piets, Plasença e Mostron (Piets-Plasence-Moustrou en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Piets, Plasença e Mostron
Piets-Plasence-Moustrou

Geografia fisica

Coordenadas

43° 31′ 31″ N, 0° 30′ 06″ O

Superfícia

8,34 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

215 m
130 m
82 m

Geografia politica

França

Pau

Artics e País de Seuvèstre (Canton d'Arsac e Arrasiguet abans 2015)

Intercom
246401574

CC deus Luis en Bearn (2017 ençà)

Cònsol

Éric Duplaa
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

140 ab.

Evolucion de la populacion

141 ab.

Densitat

16,55 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

64410

Còde INSEE

64447

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Piets

La prononciacion qu'ei [pje'ts]. Las fòrmas ancianas que son Pietz, en 1409, Piegs en 1487, Piets en 1531, Piets (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[1].

Dauzat e Rostaing que pensan lo latin pectus, « piets, pieg, pieits » sembla pas conviéner en toponimia; que vau mei pinus, « pin », e sufixe diminutiu -ittum ^[2], dab tombada de -n- inter.

Segon Miquèu Grosclaude, la proposicion de Dauzat e Rostaing qu'ei acceptabla foneticament; mès lo sufixe diminutiu que pausa problèma : los pins que pòden créisher e lo nom que seré tròp temporari; lo sufixe collectiu vegetau -etum, dab un sens d' « ahorèst de pins », qu'ei ua auta possibilitat, mès alavetz, perqué la marca deu plurau -s ? com lo basco a manlhevat lo mot pinus au latin (pinaki = ahorèst de pins), un sufixe basco convién : que seré un sufixe locatiu a shiulanta -tz^[1].

Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn que's demanda perqué un sufixe basco a shiulanta ei necessari quan Piets, « bòsc de pins », au plurau, e sufeish^[3] (Boisgontier que causeish donc lo sufixe collectiu vegetau -etum).

Plasença

La prononciacion qu'ei [pla'zensɔ]. Las fòrmas ancianas que son Plasence, en 1350, Plasensa en 1514, Plaisance en 1675, Plasence (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[4].

Miquèu Grosclaude que dèisha a causir enter tres possibilitats :

un nom laudatiu, « lòc agradiu, plasent »; qu'ei la solucion mei versemblabla;
un nom donat en referéncia a la vila italiana de Piacenza, com per Plasença (Ribèra Baisha); mès lo vilatge ei pas ua bastida; que sembla impossible;
un matronime (nom femenin de persona (consultar M.F. Berganton, Le dérivé du nom individuel en Béarn et en Bigorre au Moyen-Age, p. 255) ^[4].

Mostron

La prononciacion qu'ei [mus'tru]. Las fòrmas ancianas que son Monstrou, en 1128, Mostror en 1131, Monstror en 1150, Mostroo en 1385, Mostruoo en 1504, Monstroo en 1538, Monstroô en 1552, Moustrou (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[5].

Lo nom que hè supausar un derivat de monasterium, « mostèr, monastèri ». Las atestacions que horneishen sufixes divergents : la de 1552 que hè pensar a ua finala en -n, las de 1131 e 1150 qu'an ua -r; mès la fin de la prumèra, Monstrou, que's deu léger [-ɔw] e non pas, a l'epòca, [-u] com en francés. Que sembla ua -l finau vocalizada, donc lo sufixe diminutiu eretat de -olum; Mostron que seré donc monasteriolum, « petit mostèr », com los Monistròls lengadocians o nòrd-occitans. Miquèu Grosclaude qu'escriu Mostròu ^[5], mès lo sufixe qu'a cambiat despuish lo sègle XII e la prononciacion actuala, shens nasalizacion, que dèisha ua sola solucion au problèma de la grafia, qu'ei Mostró.

Istòria

Piets, Plasença e Mostron que s'apleguén lo 22 de març de 1842 ^[1].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
març de 2008	2026	Eric Duplaa	UMP, LR
junh de 1995	2008	Alfred Saint-Palais	UMP
	1995
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 138, totala: 139

Cercar

128

131

135
136

2009

2010

138
139

140
141

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 et ^1,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 89-90
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 531
↑ https://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2
↑ ^4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 90
↑ ^5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 88-89

Portau de Bearn

[migr-1] 1,0 ^1,1 et ^1,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 89-90

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 531

[3] ttps://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2

[mgro-4] 4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 90

[grosclaude-5] 5,0 et ^5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 88-89

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]