Montirat (Carcassés)

(Redirigit dempuèi Montirat (Aude))

Vilatge d'Occitània

Montirat (Montirat en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Montirat
Montirat
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Comuna e (anciana ? escòla)
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 10′ 25″ N, 2° 26′ 20″ E
Superfícia 12,67 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
440 m
225 m
97 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1118
La Montanha d'Aric (Campendut abans 2015)
Intercom
200035715
Carcassona Agló
Cònsol Jean-Pierre Pelix
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
72 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

73 ab.
Densitat 5,76 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Montiranais
(en francés)
Còde postal 11800
Còde INSEE 11248
Pels articles omonims, vejatz Montirat.

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : Castrum Montisirati cum ecclesia Sancti Juliani en 1182, Villa de Monteirato en 1262, Prope Montem Iratum en 1269, Ecclesia Sancti Juliani de Monte Irato...., villa de Monte Irato en 1317, Rector de Monteiraco, comprene Monteirato, en 1347, De Monte Yrato en 1348, Montiraq al sègle XVII, Montirat en 1781. La prononciacion occitana es Mountirát [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [munti'ɾat].
Segon Dauzat e Rostaing, Montirat ven del latin mons, [montem] e de iratus, « irritat » [2].
Segon los Féniés, lo sens de Montirat es « mont encolerat», donc « mont desolat » [3] (?).
Val mai gardar lo sens literal, que representa l'agressivitat supausada del castèl e del mèstre, avertiment als enemics eventuals.

Nòstra Dòna de l'Olm

modificar

Èra situada al sud de Bòrda nòva. Es absenta de las mapas dempuèi Cassini.
Èra arroïnada (cap a 1900). Las fòrmas ancianas son : Beata Maria de Ulmo en 1269, Nostre Dame de Loin, esglise rurale avec son cimetière en 1641, Notre Dame de l'Hom en 1763, Ruisseau Notre-Dame (cadastre). Citada a l'article Notre-Dame-de-Long del diccionari topografic[4].
L'Olm, Long, Loin (lonh)...

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) Jean-Pierre Pelix    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 73, totala: 77
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
86 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 122 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 125 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
79
88
77
41
49
60
67
68
70
74
2009 2010
71
75
71
75
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 72 abitants e la densitat èra de 5,68 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 250, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f342.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 473
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 248
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 280, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f372.item.texteImage