Montagudet

Montagudet^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Montagudet en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Montagudet
Montagudet

Glèisa Saint-Sulpice-de-Bourges.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 14′ 42″ N, 1° 05′ 32″ E

Superfícia

12,18 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

237 m
216 m
91 m

Geografia politica

França

País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)

Intercom
248200149

CC del País de Sèrras en Carcin

Cònsol

Jean Benois
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

196 ab.

Evolucion de la populacion

200 ab.

Densitat

17,08 ab./km²

Autras informacions

(en francés)

82110

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Montagudet**
Tofalhas		Lausèrta
Miramont de Carcin
Montvarlan		Sent Amanç de Pelagal

Toponimia

Montagudet. Las fòrmas ancianas son Montagrudeto, latinizacion de 1271, Monte Agudetum, latinizacion de 1312, Monte Acuteto, en latin, en 1326, Montem Agudetum, latinizacion de 1382, Monti Agudeti, latinizacion, cap a 1400, Sanctus Sulpicius vel Simplicius Montis Acuti alias Montis Agudeti, en latin, en 1520. Montagudet ven de l'occitan mont, del latin mons, montis, e pus exactament montem, e de l'adjectiu agut, del latin acutum, ambe un diminutiu -et, del latin -ittus. Lo nom es probablament un diminutiu de Montagut de Carcin,^[5]^,^[6] benlèu per evitar una confusion entre dos Montaguts.
Marmont (gleisa dispareguda). Las fòrmas ancianas son capellanus de Marmont, en 1326, N.D. de Maurmon, cap a 1400, Beata Maria Montis, en 1459, N.D. de Miramont (error de la mapa de Cassini, per confusion ambe Miramont de Carcin). Marmont seriá un compausat de l'occitan mont, vengut del latin montem, e de l'adjectiu mal, çò que supausa una rotacizacion de -l; lo sens seriá « mont de mal prene » ^[5]. La fòrma de 1400, s'es pas una marrida interpretacion, menariá çaquelà a un equivalent de Montmaur, « mont negre, escur », del latin maurus, « negre » ^[6]. Veire Marmont e Paishàs.
Sent Joan del [bis'tu] (anciana parròquia, al lòc escrit St-Jean sus las mapas). Las fòrmas ancianas son Sanctus Joannes del Fresque aliter del Bosco vel del Bistou, en 1520, St Jean del Bistou (mapa de Cassini, fin del sègle XVIII). Vistó- es un derivat de vista (lo vilatge, pas plan naut, domina pr'aquò la ribièra de la Pichona Bargalona) o pus precisament se referís al vistor, « visitaire, inspector, testimòni ocular », en ancian occitan ^[5].
Sent Remèsi. Saint-Rémy Laygue es atestat en 1283 e lo determinant demòra sus la mapa de Cassini : St Remy Laigue. La fòrma orala actuala es Sent Remèsi. Lo nom ven de S. Remedius, « lo garissaire » (latin remedium, « remèdi, medicament », nom de mai d'un sent dels sègles VIII e IX, mès èra a l'origina S. Remigius, , « lo remaire », nom del sent que batejèt Clodovèu e la confusion es frequenta. Pr'amor de la situacion nauta, lo determinacion ancian Laygue a pauc de rasons d'èsser vertadièrament ligat a l'aiga ^[5]^,^[7]
Valromana o Velromana (anciana parròquia). Las fòrmas ancianas son Sanctus Salvator Vallis Romanoe, en 1789, Valroumanne (mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII). La prononciacion de Val- es Bel- dins l'airal : [belru'manɔ] (cf. Velbaser). La grafia es donc Velromana. L'adjectiu romana es motivat per la lenga dels abitants, que parlavan latin, per oposicion a d'autres vilatges qu'èran germanics ^[5]. Cf. en Coserans, la Bellongue : veth longa (vath longa).

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
març de 2001	2026	Jean Benois	retirat
març de 1977	2001	André Soubrié
març de 1965	1977	Daniel Couderc
1947	1965	Emile Murati
1945	1947	Noël Lauzely
1936	1945	Jean Méric
1935	1936	Paul Casse
1924	1935	Pierre Casimir Danty
1919	1924	Paul Combalbert
1884	1919	Ferdinand Dalquié
1871	1884	Bernard Panissières
1870	1871	Jean Louis Frédéric Jourdes
1864	1870	Bernard Panissières
1851	1864	Jean-Baptiste Badoulène
1849	1851	Jean Demeaux
1845	1849	Pierre Sirech
1843	1845	Antoine Toueille
1837	1843	Jean-Baptiste Badoulène
1835	1837	Pierre Sirech
1815	1835	Pierre Larnaudie
1813	1815	Antoine Maraval
1800	1813	Pierre Badoulène
1798	1800	Pierre Lacluge
1795	1798	Jean Boissière
1792	1795	Antoine Rouquat ^[8]
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 208, totala: 209

491

583

591

604

639

634

576

578

568

574

549

531

507

479

465

458

457

416

396

371

349

319

293

297

301

276

255

241

212

215

216

193

168

165

174
178

2009

2010

181
185

189
193

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas ambe la comuna

Veire tanben

Comunas de Tarn e Garona

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 et ^5,4 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 168-169
↑ ^6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 472
↑ Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 365
↑ https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-montagudet.html

Portal de Carcin

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[bur-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 et ^5,4 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 168-169

[dauz-6] 6,0 et ^6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 472

[7] Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 365

[8] ttps://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-montagudet.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]