Montagudet

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Montagudet[1],[2],[3],[4] (Montagudet en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Montagudet
Montagudet
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Glèisa Saint-Sulpice-de-Bourges.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 14′ 42″ N, 1° 05′ 32″ E
Superfícia 12,18 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
237 m
216 m
91 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
82
Tarn e Garona Armas deu Departament de Tarn e Garona
Arrondiment
821
Los Sarrasins
Canton
8209
País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)
Intercom
248200149
CC del País de Sèrras en Carcin
Cònsol Jean Benois
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
196 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

200 ab.
Densitat 17,08 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 82110
Còde INSEE 82116

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri modificar

Comunas confrontantas de Montagudet
Tofalhas Lausèrta
Miramont de Carcin  
Montvarlan Sent Amanç de Pelagal

Toponimia modificar

  • Montagudet. Las fòrmas ancianas son Montagrudeto, latinizacion de 1271, Monte Agudetum, latinizacion de 1312, Monte Acuteto, en latin, en 1326, Montem Agudetum, latinizacion de 1382, Monti Agudeti, latinizacion, cap a 1400, Sanctus Sulpicius vel Simplicius Montis Acuti alias Montis Agudeti, en latin, en 1520. Montagudet ven de l'occitan mont, del latin mons, montis, e pus exactament montem, e de l'adjectiu agut, del latin acutum, ambe un diminutiu -et, del latin -ittus. Lo nom es probablament un diminutiu de Montagut de Carcin,[5],[6] benlèu per evitar una confusion entre dos Montaguts.
  • Marmont (gleisa dispareguda). Las fòrmas ancianas son capellanus de Marmont, en 1326, N.D. de Maurmon, cap a 1400, Beata Maria Montis, en 1459, N.D. de Miramont (error de la mapa de Cassini, per confusion ambe Miramont de Carcin). Marmont seriá un compausat de l'occitan mont, vengut del latin montem, e de l'adjectiu mal, çò que supausa una rotacizacion de -l; lo sens seriá « mont de mal prene » [5]. La fòrma de 1400, s'es pas una marrida interpretacion, menariá çaquelà a un equivalent de Montmaur, « mont negre, escur », del latin maurus, « negre » [6]. Veire Marmont e Paishàs.
  • Sent Joan del [bis'tu] (anciana parròquia, al lòc escrit St-Jean sus las mapas). Las fòrmas ancianas son Sanctus Joannes del Fresque aliter del Bosco vel del Bistou, en 1520, St Jean del Bistou (mapa de Cassini, fin del sègle XVIII). Vistó- es un derivat de vista (lo vilatge, pas plan naut, domina pr'aquò la ribièra de la Pichona Bargalona) o pus precisament se referís al vistor, « visitaire, inspector, testimòni ocular », en ancian occitan [5].
  • Sent Remèsi. Saint-Rémy Laygue es atestat en 1283 e lo determinant demòra sus la mapa de Cassini : St Remy Laigue. La fòrma orala actuala es Sent Remèsi. Lo nom ven de S. Remedius, « lo garissaire » (latin remedium, « remèdi, medicament », nom de mai d'un sent dels sègles VIII e IX, mès èra a l'origina S. Remigius, , « lo remaire », nom del sent que batejèt Clodovèu e la confusion es frequenta. Pr'amor de la situacion nauta, lo determinacion ancian Laygue a pauc de rasons d'èsser vertadièrament ligat a l'aiga [5],[7]
  • Valromana o Velromana (anciana parròquia). Las fòrmas ancianas son Sanctus Salvator Vallis Romanoe, en 1789, Valroumanne (mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII). La prononciacion de Val- es Bel- dins l'airal : [belru'manɔ] (cf. Velbaser). La grafia es donc Velromana. L'adjectiu romana es motivat per la lenga dels abitants, que parlavan latin, per oposicion a d'autres vilatges qu'èran germanics [5]. Cf. en Coserans, la Bellongue : veth longa (vath longa).

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Jean Benois   retirat
març de 1977 2001 André Soubrié    
març de 1965 1977 Daniel Couderc    
1947 1965 Emile Murati    
1945 1947 Noël Lauzely    
1936 1945 Jean Méric    
1935 1936 Paul Casse    
1924 1935 Pierre Casimir Danty    
1919 1924 Paul Combalbert    
1884 1919 Ferdinand Dalquié    
1871 1884 Bernard Panissières    
1870 1871 Jean Louis Frédéric Jourdes    
1864 1870 Bernard Panissières    
1851 1864 Jean-Baptiste Badoulène    
1849 1851 Jean Demeaux    
1845 1849 Pierre Sirech    
1843 1845 Antoine Toueille    
1837 1843 Jean-Baptiste Badoulène    
1835 1837 Pierre Sirech    
1815 1835 Pierre Larnaudie    
1813 1815 Antoine Maraval    
1800 1813 Pierre Badoulène    
1798 1800 Pierre Lacluge    
1795 1798 Jean Boissière    
1792 1795 Antoine Rouquat [8]    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 208, totala: 209
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
491 583 591 604 639 634 576 578 568

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
574 549 531 507 479 465 458 457 416

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
396 371 349 319 293 297 301 301 276

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
255
241
212
215
216
193
168
165
174
178
2009 2010
181
185
189
193
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas ambe la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2.  Toponimia occitana.
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. . Top'Òc: Diccionari toponimic occitan.
  4. Institut d'Estudis Occitans. . BdTopoc–Geoccitania.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 et 5,4 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 168-169
  6. 6,0 et 6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 472
  7. Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 365
  8. https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-montagudet.html