Sent Amanç de Pelagal

Sent Amanç de Pelagal^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Saint-Amans-de-Pellagal en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Sent Amanç de Pelagal
Saint-Amans-de-Pellagal

L'ostal de comuna.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 13′ 44″ N, 1° 06′ 33″ E

Superfícia

14,51 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

227 m
210 m
93 m

Geografia politica

França

País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)

Intercom
ZZZZZZZZZ

CC del País de Sèrras en Carcin

Cònsol

Pascal Aurientis
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

214 ab.

Evolucion de la populacion

219 ab.

Densitat

14,75 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

82110

Còde INSEE

82154

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Sent Amanç de Pelagal**
	Montagudet	Lausèrta
Montvarlan
	Durfòrt e la Capeleta	Cases e Montdenard

Toponimia

Sent Amanç de Pelagal

Las fòrmas ancianas son Sancti Amantii, en latin, al sègle VII, St Amans de Pellagal, en 1259, Sancto Amancio, en latin, en 1271, St Amans de Pellagal, en 1311, Sancti Amanci de Pelagal, en latin, en 1326, Sancti Amanti de Pelagalho, en latin, cap a 1400, St Amans de Pelagal, en 1467, Pelagual, en 1476, Sainct Amand de Pellogal, en 1526, Sancti Amantii de Pelagal, en 1640. La prononciacion es [senta'mans], çò pus sovent, o [senta'mandepela'gal]. I a dotze Sent Amanç, mès dans la region, se tracta del primièr avesque de Rodés ^[5]^,^[6]^,^[7]. Pelagal es format del resultat del vèrbe latin pilare, « pelar », qu'aviá en occitan vièlh lo sens de « plumar », qu'a gardat, mès tanben lo de « panar, raubar, pilhar », e del resultat de gallum, gal. Pelagal es un escais-nom, mès lo nom pòt èsser donat a un elevaire de polas (sens de « plumar ») coma a un lairon (sens de « panar, pilhar ») ^[5], sense comptar los sens metaforics que nos escapan. La prononciacion regulara seriá [pelɔ'gal] (cf. atestacion de 1526), mès la conservacion de [a] es pas impossibla, quitament sense influéncia de la fòrma escrita francesa ( veire Tombabuèu, ['tumba'bɛw], ['senta'fe] per Senta Fe, [pəla'grujə] per Pelagru(i)a).

Sent Avit de Combalonga

Las fòrmas ancianas son ecclesia Sancti Aviti prope la Garde de Bellopodio, en latin, en 1255, parrochia de Sanct Avit, en 1269, ecclesia Sancti Aviti, en latin, en 1270, gleia de S. Avit, en 1296, Sancti Aviti, cap a 1400, Sainct Avit, en 1526, Sanctus Avitus de Comba Longa, en 1580, Sancti Aviti de Combalongua, en latin, en 1640, St Avit de Combelongue Succ. [sucursala] sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII. La prononciacion es [senta'bit]. I a mai d'un Sent Avit, mès se tracta probablament de l'avesque de Viana (Isèra). Pel determinant, la comba es « longa » perqué es estreta, segon Burgan e Lafon ^[5]^,^[8]; ajustem que sembla longa tanben perqué es dreta.

La Garda en Calvèra

Las fòrmas ancianas son la onor de Sant Marti de la Garda Laiguil, en 1215, Guarda, en 1240, la gleia de la Guarda, en 1241, Sancti Martini de la Garda, en 1270, Garda, en 1271, Lagarda, en 1326, La Garda, cap a 1400, Lagarde, en 1526, Lagarde en Calvere, en 1543, Sanctus Martinus de Gardia en Calvera, en 1580, Sancti Martini de Lagarde et Alvero, en 1640, La Garde en Calvere Succ. [sucursala] sus la mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII. La prononciacion es [la'gardɔ]. Lo mot garda designa a l'origina una gacha e Calvèra es lo nom d'una familha nòbla mèstra del lòc. En francés, per atraccion paronimica explicada per l'oblit del nom de la familha, se ditz La Garde du Calvaire ([kal'vɛrə], al sens de « Calvari ») ^[5].

Istòria

Abans 1806, las ancianas comunas de Sent Avit de Combalonga e de La Garda [en Calvèra] foguèron annexadas a Sent Amanç de Pelagal ^[9].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2026	Pascal Aurientis	sense	conselhièr general (2011-2015)
març de 2008	2014	Pascal Aurientis	sense	conselhièr general (2011-2015)
març de 1971	2008	Jean-Marie Graulières
1955	1971	André Lafon
1912	1955	Ernest Arnaud Méric
1902	1912	Pierre Chanouny
1893	1902	Arnaud Augustin Mourgues
1888	1893	Arnaud Clément Albugues
1884	1888	Arnaud Augustin Mourgues
mai 1884	julhet 1884	Jules Panissières
1878	1884	Jean-Baptiste Roux
1876	1878	Jean Bonnis
1871	1876	Etienne Servat
1870	1871	Auguste Mourgues
1863	1870	Etienne Servat
1846	1863	Jean-Pierre Amans Martin Panissières
1843	1846	Arnaud Mourgues
1836	1843	Antoine Solacroup
1832	1836	Pierre Panissières
1816	1831	Jean-Pierre Dupeiron
1813	1816	Jean-Louis Daudebard de Ferrussac
1800	1813	Pierre Arnaldy
1795	1800	Bernard Guillaume Monmayou
1792	1795	Arnaud Mourgues

Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.