Ligüers (Gironda)

Vilatge d'Occitània

Ligüers (nom a verificar) o Liguer (grafia fonologica e prudenta au còp) (Ligueux en francés) es una comuna occitana d'Agenés , dens la region istorica de Guiana, administrada per lo departament de Gironda de la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Ligüers Ligueux
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	44° 47′ 12″ N, 0° 16′ 13″ E
Superfícia	5,05 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	125 m 65 m 32 m
Geografia politica
País	Guiana
Estat	França
Region 75	Nòva Aquitània
Departament 33	Gironda
Arrondiment 335	Liborna
Canton 3341	Lo Reulés e Las Bastidas (Senta Fe la Granda avant 2015)
Intercom 243301371	Communauté de communes du Pays Foyen
Cònsol	Isabelle Pillon (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2019)	150 ab. Evolucion de la populacion 156 ab.
Densitat	33,66 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	33220
Còde INSEE	33246

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de Ligüers

Pinuelh	Sent Filipe deu Senhal	Rasac de Saussinhac (Dordonha)
La Roquilha	Margairon	Monestièr (Dordonha)

Toponimia

La prononciacion observada es [li'ge] (dins lo parlar [-e] en finala pòt representar un -è etimologic tanplan coma un -e); la prononciacion (probablament pas observada sus plaça) qu'es citada per Bénédicte Boyrie-Fénié es [li'gø]]. Mes un locutor naturau de Margairon (comuna confrontanta), nascut en 1931 pronóncia [li'gɛw] (metatèsi a partir d'un [ligy'ɛ] supausat o fòrma influenciada per la grafia) Las fòrmas ancianas son Luguriensis abbatissa, en 1126-1183, en latin, Lugurii (universus ~ conventus), en 1126-1183, en latin, Ligurd, en 1190-1191, en occitan. Totas las atestacions venen deu cartulari de La Seuva Majora . Lo canonge Durengues cita le pouillé (l'inventari deus bens eclesiastics de la diocèsi) de Valeri en 1520 : In archipresbyteratu Vesalmensi : Prior de Lignerio, rector ejusdem, de Cluzello et Sancti Pardulphi, çò que demanda d'explicacions : Lo Clusèu correspond a La Roquilha, Liguers èra un priorat de l'abadiá perigòrda deu meteis nom e i a pas de Sent Pardó a l'entorn, mès i a benlèu una identitat entre Sent Pardó e Sent Marçau; enfin Lignerio deuriá se lugir Liguerio. La meteissa error se tròba sus la mapa de Cassini, qu'escriu Ligneaux  !

Dauzat e Rostaing interprètan lo nom, emb un certan dobte, coma format d'un nom gallés d'òme, Luco, o Luggo-, e deu gallés ialo, que traduisen per « camp » (seriá puslèu « clarièra » puèi « vilatge »). Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, usa tanben de -ó-ialo . Pus recentament, Xavier Delamarre, que se supausa, coneis pas las fòrmas ancianas, prepausa tanben un lugu-ialon. Mes las fòrmas ancianas s'i opausan, e tanben l'exemple de la finala de Pinuelh, autentic -ó-ialo situat a quauques km. Lo nom es a comparar emb un autre Ligueux, que probable li donèt son nom, lo deu Perigòrd (de Ligurio en 1115), que segon B. Boyrie-Fénié seriá prononciat [li'gø]. Mes, contràriament a aquelas afirmacions, vengudas de B. Boyrie-Fénié e de Joan Ros, citat per la precedenta, lo siti departamental Le nom occitan des communes du Périgord dona [liː’gʏ] coma prononciacion deu Ligueux de Perigòrd . Fau precisar que B. Boyrie-Fénié, qu'evòca una « zòna lengadociana fòrt francizada », coneis pas la fòrma orala deu Ligueux girondin e supausa qu'es la meteissa que la de son omonime. Justament, una fòrma tonica modèrna en [-ø-] supausariá un ancian ò dubèrt tonic e non pas -u- [y] (de las fòrmas ancianas deus dos toponimes) nimai un -o- barrat (vengut adara [u], evolucion normala d'un Ligurius ipotetic, que se diftonga pas en -uè- > [-ø-] ). E lo problèma es pauc diferent emb la prononciacion [li'ge]. L'origina deus dos toponimes demòra a descobrir.

L'escritura Ligüers, causida per B. Boyrie-Fénié, pausa deus problèmas de descodatge sense grafia fonetica aponduda e l'-s finala apareis enluec dins las atestacions, ni dins la fòrma orala. La prononciacion [li'gé], compte tengut de las atestacions ancianas que compòrtan una -r, se pòt pas escriure Ligué. I a quatre possibilitats : Liguer, Liguèr (pas de diferéncia de prononciacion), Liguuer e Liguuèr. Coma cada toponime a coneissut son istòria pròpia pendent de sègles, la fòrma orala e la fòrma grafica deu vilatge agenés e las deu vilatge perigòrd son pas necessàriament semblablas.

Autres luecs dins la comuna

• Saint-Martial (en francés). Responsa espontanèa d'un informator : Sint Marsial, responsa corregida sus suggestion e mantenguda : Sint Marçau [mar'saw]. En Agenés, sent es sovent articulat coma sint, çò que la grafia consèrva pas; la fòrma escrita es donc Sent Marçau. Lo canonge Durengues escriu : L'église de Saint-Pardon, ou de Saint-Marson, comme écrit Nicolas de Villars [avesque d'Agen entre 1588 e 1608], a été rasée par les huguenots . Coma lo prelat deviá saber que i a pas de Sent Marçon, son expression deviá èstre una badinada, qu'a un sol sens possible : la glèisa dispareguda deviá èstre consacrada aus dos sents lemosins au còp.
• Les Eymeries (en francés) : [ləzɛjmə'ri], grafiat Los Aimerics (o Les Aimerics, estant que lo parlar confond los e las en les, prononciat [ləs], [ləz] e [lɛj]/[lej] segon lo contèxte)

Istòria

Liguer èra un priorat de l'abadiá perigòrda de Ligüers (nom a verificar), que probable li donèt son nom. Quasi tots los abitants èran protestants au sègle XVI

Administracion

Lista deus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Isabelle Pillon
2001	2020	Christian Bertin	sense etiqueta	negociant
	2001
Totas las donadas son pas encara conegudas.

• Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Senta Fe la Granda; es adara deu canton deu Reulés e las Bastidas. L'intercomunalitat es la Communauté de communes du pays Foyen.

Demografia

Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 170, totala: 173
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
	525	255	247	287	263	273	230	268
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
306	285	252	246	255	257	217	219	225
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
190	210	179	170	181	173	163	139	137
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
123	105	100	121	123	158	168	168	168 172
2009	2010
168 172	168 172
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 1793, la municipalitat es Sainte Foy, Appelles, Ligueux, Pineuilh, La Roquille, Saint André, Saint Avit, Saint Nazaire, Saint Philippe et Thoumeyragues (en francés), donc en occitan Senta Fe la Granda, Apèla, Ligüers, Pinuelh, La Roquilha, Sent Andreu, Sent Avit, Sent Nazari, Sent Filipe deu Senhal e Tomeiragas.

Veire tanben

• Comunas de Gironda