Latas

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Latas (Lattes en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Latas
Lattes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 34′ 12″ N, 3° 54′ 34″ E
Superfícia 27,83 km²
Altituds
 · Mejana
 
3 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
343
Montpelhièr
Canton
3448
Latas (capluòc, puòi burèu centralizator)
Intercom
243400017
Montpelhièr Mediterranèa Metropòli
Cònsol Cyril Meunier
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
16 710 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

16 928 ab.
Densitat 565,86 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Lattois, Lattoises (en francés)
Còde postal 34970
Còde INSEE 34129

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La prononciacion es ['latas][1]. Las fòrmas ancianas son : Lattar (inscripcion de la « pèira d'Astrapton » de la resèrva arqueologica de Latas), stagnum Latera al primièr sègle ap. J .-C., castellum Latara, al primièr sègle ap. J .-C., (Pomponius Mela), de Latas (varianta : Latis) en 1114, paludem de Latis en 1121, honore de Latis, cap a 1129, manso de Latis (varianta : Latas) , cap a 1140, ad portum de Latis en 1140, terminium de Latis en 1147, porto de Latis en 1158, in portu de Latis en 1170, ad Latas en 1186, de Coquono seu de Latis, de Coquone, id est de Latis, sense data [sègle XII ?], castrum de Latis en 1228, castro de Palude, quod vulgo dicitur Latas en 1236, navigium de Latis en 1247, castrum Latarum, de Latis en 1272, feudis... Latarum en 1292, versus Latas en 1322, ecclesia de Latis en 1331, castrum de Palude, quod vulgo dicitur Latas en 1341, castrorum... de Lattis en 1349, prior de Latis, a la fin dau sègle XIV, lo pont de Latas, vers Latas en 1468, camyn de Lathas en 1469, Lates en 1526, de hospitalerio de Latis en 1529, beatae Mariae de Latis en 1536, prior de Latis en 1550, Lates en 1570, Tour de Latte en 1613, Tour de la Latte en 1622, Lattes en 1626, 1648, [Grasindo de Latos, en occitan, en 1650[1]], chemin de Lattes en 1668-69, Latte, après 1670, Lattes en 1740-60, 1770-71 (mapa de Cassini)[2].

Segon Dauzat, Latas es un nom escur, preceltic pr'amor dau sufixe -ara, -era, inaccentuat[3]; segon Hamlin, Latas èra un pòrt important pendent l'Antiquitat, çò que pròvan l'arqueologia e las atestacions dau primièr sègle. Lo nom d'origina èra un proparoxiton que coneguèt la tombada de la finala abans l'epòca normala de supression de la sillaba finala dins los mots d'aquela categoria e non se sap perqué. A l'Edat Mejana, lo vilatge actuau èra sonat de preferéncia Palude e sa glèisa èra a 1,7 km cap au nòrd-oèst, a Cocon. Au sègle XII, Latas èra pas qu'un pichon pòrt sus Les. Lo nom ven benlèu d'un radicau preindoeuropèu *latt- de sens desconegut, amb un sufixe atòn -ara. Çaquelà, Ernèst Negre expliquèt a Frank R. Hamlin en 1996 e tanben dins son libre (TGF, l, p. 385) que lo nom vendriá dau latin latera, « brica, teula », puòi recebèt l'atraccion paronimica de latta, « lata, pèrga » [2]. Segon Xavier Delamarre, Latarā o Lātarā es un nom probablament celtic, benlèu basat sus la soca lāt-, « eròi », benlèu las proprietats de *Lātaros, inatestat (Latos, Latios atestats)[4].

(Plan Mas) Cocon

modificar

Plan Mas Cocon es lo nom d'un lotejament que continua lo nom d'una parròquia medievala. Las fòrmas ancianas son S. Johannis de Cucone en 1095, ecclesiam de Caucone en 1116, parrochia S. Johannis de Cocon en 1146, villam de Cocone en 1156, ecclesiam de Cocone, de Cocone, cap a 1160, parrochia S. Johannis de Cocone, feudum de Cocone, feudi de Cocono, villam de Cocone en 1161, decimaria S. Johannis de Cocone en 1171, decimaria S. Johannis de Cocon, de Cocone en 1173, mansus de Cocon au sègle XII, de Taurono [legir : Caucono], de Caucono, sense data [au sègle XII ?], de Coquono, de Coquone, id est de Latis, sense data [au sègle XII ?], villam de Coquone, de Cocone en 1208, S. Johannis de Cocone en 1228, de Cocone ad Latas en 1252, priore de Cocone en 1331, un lieu appelé mas de Cocou en 1577. Lo nom es escur; la topografia sembla exclure lo radical oronimic *kŭkk-. I aviá un autre luòc probablament vesin, Ad Coconetum, de Coconeto en 1171, Guillelmi Ebrardi de Coconeto en 1158-1178, honore de Coconeto en 1172, via qua itur de Coconeto en 1173, ad Coconetum, apud Coconetum en 1192[5].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Cyril Meunier divèrs esquèrra consultant, president dau sindicat dau bacin de Les, conselhièr generau (2004-2015), conselhièr departamentau (2015-)
març de 1977 2001 Michel Vaillat UDF-PR-DL conselhièr generau de Montpelhièr-5 (1985-1992), conselhièr generau de Latas (1992-1998), conselhièr regionau (1998-2004), vice-president dau conselh regionau
1955 1977 Roger Andrieu divèrs drecha  
  1955      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 15748, totala: 16020
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
315 204 209 307 363 320 331 361 385

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
403 409 450 405 440 463 521 653 773

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
780 938 960 1 000 1 128 1 260 1 243 1 241 1 297

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 488
2 379
3 963
8 154
10 203
13 768
16 824
16 635
16 319
16 586
2009 2010
15 804
16 058
15 927
16 166
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 16710 abitants e la densitat èra de 600,43 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 et 1,1 https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 272
  2. 2,0 et 2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 208
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 389
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 172, 299-300
  5. Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 110