Josèp Anglada
Josèp Anglada (en francés: Joseph Anglade; Lesinhan de las Corbièras, Lengadòc, 11 d'octobre de 1868- Tolosa, 13 de julhet de 1930) foguèt un filològ e romanista occitan. Especializat dins l'estudi de la lirica dels trobadors. Es conegut principalament per aver fach adoptar lo tèrme de lenga occitana a la plaça de lenga provençala.
| Anglada | |
|---|---|
 Monument a Lesinhan de l'escultor Joaquim Costa. | |
| Naissença | 11 d'octobre 1868 Lesinhan de las Corbièras |
| Mòrt | 13 de julhet 1930 Tolosa |
| País d'origina | Lengadòc, Occitània |
| Distincions | Majoral del Felibritge (1918-1930) |
| Signatura |  |
S'interessèt tanben a la dialectologia occitana e publiquèt un estudi sul parlar de Lesinhan. Erudit important de l'Universitat de Tolosa, demest las vocacions que suscitèt conven de mençonar que dirigiguèt la tèsi de Pere Fouché sus la fonetica e morfologia istorica del rosselhonés.
Biografia
modificarJosèp Anglada nasquèt dins una familha modèsta de Lesinhan. Faguèt los estudis a Montpelhièr e foguèt fòrtament influenciat pel medievalista Camile Chabaneu, çò que lo portariá cap als estudis de l'occitan ancian e del francés medieval. Faguèt puèi d'estudis durant dos ans en Alemanha, a l'Universitat de Bonn e puèi a l'Universitat de Friborg. Sa primièra òbra capitala foguèt sa tèsi, presentada a l'Universitat de la Sorbonne, sul trobador Guiraut Riquièr, publicada en 1905. Afogat pels estudis, venguèt puèi professor de collègi abans d'arribar a la facultat, entre d'autres a Tolosa (en 1910) ont foguèt lo successor d'Alfred Jeanroy. Dins l'universitat mondina ensenhèt çò que se sonava en aquel temps la "lenga e la literatura meridionalas". Ailà Anglada faguèt de cambiaments radicals que devián situar l'occitan al centre romanistic de son epòca.
Publiquèt mantuna òbra de divulgacion scientifica sus la lenga occitana, los trobadors e lor istòria, qu'una d'elas foguèt la Grammaire de l'ancien provençal, una de las gramaticas mai completas de son temps sus la lenga d'òc anciana. Fondèt un Institut d'Estudis Meridionals, que lo Centre de Ressorsas Occitanas e Meridionalas n'es uèi l'eiretièr. Demest sos estudiants mai remarcables conven de citar los lingüistas occitans Loís Alibèrt, Josèp Salvat, lo catalan Pere Fouché qu'elaborèt la primièra gramatica istorica del catalan e lo grand poèta rosselhonés Josep Sebastià Pons.
Josèp Anglada representa lo simbòl de l’aligança de l'universitari e del felibre notable. Foguèt elegit manteneire de l'Acadèmia dels Jòcs Florals en 1911. Foguet tanben lo primièr president de la Societat d'Estudis Occitans en 1930. Moriguèt lo 13 de julhet de 1930 en seguida d'una emiplegia.
Òbras
modificarCèrtas òbras de Josèp Anglada se pòdon legir en seguir los ligams extèrnes enjós.
Literatura
modificar- Le Troubadour Guiraud Riquier. Étude sur la décadence de l'ancienne poésie provençale (1905)
- Les Troubadours, leurs vies, leurs œuvres, leur influence (1908)
- La Bataille de Muret (1913)
- Onomastique des troubadours (1916)
- Poésies du Troubadour Peire Raimon de Toulouse (1920)
- Histoire sommaire de la littérature méridionale au Moyen-Âge (1921)
- Anthologie des troubadours (1927)
- Les Troubadours de Toulouse (1928)
- Les Troubadours et les Bretons (1929)
Lingüistica
modificar- Pour étudier les patois méridionaux. Notice bibliographique
- Grammaire élémentaire de l'ancien français
- Grammaire de l'Ancien Provençal ou ancienne Langue d'Oc. Phonétique & morphologie
- Notes sur l'emploi de l'article en français
Ligams extèrnes
modificar- Grammaire de l'ancien provençal (gramatica de l'occitan ancian ) sus Gallica.fr
- Les troubadours sus Gallica.fr
- Grammaire élémentaire de l'ancien français sus Gallica.fr
- Centre de ressorsas occitanas e meridionalas
- Publicacions de Josèp Anglada
