Josèp Salvat
L'abat Josèp Salvat (en francés Joseph Salvat; Rivèlh, 8 de novembre de 1889 – Surban, 29 de decembre de 1972) foguèt un eclesiastic, escrivan e lingüista occitan plan important dins lo desvolopament de l'occitanisme dins lo Lengadòc meridional.
Biografia
modificarJosèp Salvat nasquèt dins una familha pagesa en 1889 a Rivèlh. Coma son fraire Pèire venguèt capelan mentre que lo tresen fraire, Joan Baptista, se trachèt de la bòria familhala. Foguèt ordenat en 1912, seguiguèt sos estudis e venguèt un dels personatges mai importants de l'Institut catolic de Tolosa ont ensenhèt. Foguèt un activista que per son prètzfach constant estimulèt fòrça l'occitanisme de la debuta del sègle XX. Tre 1925 s'interessèt a Catalonha e mantenguèt una correspondéncia abondosa amb de capelans catalans (coma per exemple lo filològ Antoni Griera) e mai se n'anèt far de divulgacion de la realitat occitana a Barcelona amb de conferéncias e d'articles dins la premsa catalana (subretot La Paraula Cristiana). En 1927, an que venguèt Majoral del Felibritge, fondèt l'Escòla Occitana e mai tard creèt lo Collègi d'Occitània. Aprèp lo començament de la Guèrra Civila dins l'estat espanhòl aculhiguèt en çò sieu a Castèlnòu d'Arri Antoni Griera qu'aviá escapat a las persecucions anarquistas e mai tard d'autres personalitats coma l'ancian ministre catalan Lluís Nicolau d'Olwer. Josèp Salvat venguèt president del Comitat de radiodifusion de Nauta Garona. Lo 9 de junh de 1944 Salvat foguèt arrestat en cò sieu pels alemands a l'encòp que tota una tièra d'intellectuals e notables se fasián arrestar dins Tolosa. Amb tres autres capelans de l'Institut Catolic de Tolosa foguèt deportat en Alemanha e mandat al camp de concentracion de Neuengramme lo 18 de julhet de 1944, a ras de Hamborg. Escriguèt d'estudis divèrses sus qualques autors occitans coma August Forès, Filadèlfa de Gerda e d'autres. Son Diürnal de la Deportacion foguèt publicat per Ernèst Negre, discípol de l'abat Salvat.
Sas òbras
modificar- Gramatica occitana (1943)