Societat d'Estudis Occitans

La Societat d'Estudis Occitans (SEO) foguèt l'entitat occitanista qu'a partir de 1930 aviá per tòca de «desvolopar los estudis de tota mena jos l'angle exclusivament nacional d'Occitània» (Estatuts I, 1). Publiquèt qualques annadas la revista Òc.

Istòria

modificar

Foguèt aprèp la crida de Josep Carbonell i Gener, dins la revista catalana L'Amic de les Arts, en favor de la creacion d'una Societat d'Estudis Occitans, que l'idèa d'una associacion d'aquela mena grelhèt dins los esperits de qualques militants occitanistas. L'apèl foguèt repercutit en 1928 dins la revista Òc e son menaire Ismaèl Girard presagiava la creacion de l'associacion dins l'annada. Pr'aquò la creacion venguèt sonque dos ans puèi. La Societat d'Estudis Occitans foguèt fondada lo 16 de mai de 1930 a Tolosa pel filològ Josèp Anglada e lo poèta provençal Valèri Bernard. Anglada ne foguèt lo primièr president, pr'aquò sa mòrt precipitada obliguèt Bernard a ne prendre lo relèu lo meteis an. Lo secretari general de la Seccion Filologica n'èra Loís Alibèrt.

Pr'aquò, en 1931, ja apareguèron de conflictes que devián menar a una rompedura entre qualques membres de la Seccion Filologica ja que mantes pensavan coma Antonin Perbòsc, qu'acusèt la SEO d'èsser una mena de pont per l'introduccion del «nacionalisme catalan» dins l'estat francés. Las acusacions semblavan liadas al fach que la societat aviá de relacions plan estrechas amb l'Oficina de Relacions Meridionals e que lo finançament de la Societat proveniá en granda part de la Generalitat de Catalonha.

Òbras e realizacions

modificar

Foguèt gràcias a la SEO que se publiquèt la Gramatica Occitana de Loís Alibert, finançada per la Generalitat de Catalonha. La Societat permetèt tanben l'edicion de la Legenda d'Esclarmonda de Valèri Bernard e Los Sants Evangelis de Juli Cubainas demest d'autras òbras. Foguèt lo centre ont se formèron las novèlas generacions d'occitanistas, coma Joan Mozat, P. J. Rodin, Max Roqueta, Carles Camprós, Rogièr Barta, J. Lesaffre e mai d'autres. En 1946 s'autodissolguèt en téner compte de la creacion de l'IEO l'annada d'abans.

Presidents de la SEO

modificar

Referéncias

modificar
  • Joan FOURIÉ, "A l'entorn d'un cinquantenari, la S.E.O. precursor de L'I.E.O. : contribucion a l'istòria del movement occitan", Estudis occitans n°18, 1995.