Estipuèi

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Estipuèi[1][2][3],[4],[5],[6] (Estipouy en francés) qu'ei ua comuna gascoa, situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Estipuèi
Estipouy
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 33′ 02″ N, 0° 22′ 51″ E
Superfícia 11,69 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
256 m
230 m
139 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Miranda
Canton
3220
Pardiac-Ribèra Baisha (Montesquiu abans 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC de Còr d'Astarac en Gasconha
Cònsol Antoine Mendes
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
206 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

218 ab.
Densitat 17,54 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32300
Còde INSEE 32128

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar
Comunas confrontantas de Estipuèy
L'Ila d'Arbeishan Moishers
Montesquiu  
Miranda

Toponimia

modificar

Lo segond element deu nom, Puèi, de podium pausa pas de problèma, mès lo prumèr, Esti-, present tanben dens Estiguarda, es pas explicat per Dauzat [7]. Negre ditz pas arren. La solucion qu'es benlèu la que Miquèu Grosclaude trobè per Estialesc, qui èra escrit Esquialest, en 1385 : esquiau / esquial, derivat de esquia, au sens oronimic, dab passatge de l'element [eski-] a [esti-] [8]; aquera solucion qu'es acceptada per Bénédicte Boyrie-Fénié a prepaus d'Estiguarda [9]. La solucion valabla per Estialesc (esquial + sufixe -esc) o per Estiguarda (esquia + guarda) pòt convénguer per Estipuèi ? Foneticament, òc : *Esquiapuèi > *Estiapuèi > Estipuèi. Mès la dificultat qu'es semantica : l'apondi de puèi a esquia, dus oronimes, qu'es un chic pleonasmic : puèi en fòrma d'esquia ? Pr'aquò, i a pas nada auta solucion.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Mendes Antoine
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Antoine Mendes divèrs esquèrra mestierau
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Montesquiu ; qu'es adara deu canton de Pardiac-Ribèra Baisha (burèu centralizator : Plasença).

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 205, totala:
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
369 344 354 358 387 384 390 405

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
401 408 347 316 314 301 281 294 265

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
250 243 193 190 175 177 188 210 201

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
189
172
147
133
150
193
192
192
192
200
2009 2010
196
204
198
208
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 206 abitants e la densitat qu'èra de 17,62 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Estipuèi».
  2. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  3. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  4. «Toponimia occitana».
  5. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  6. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 274
  8. Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 147
  9. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 96