Estialesc

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Estialesc[1] (Estialescq en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Estialesc
Estialescq
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista deu vilatge, dab Auronça au purmèr plan.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 13′ 15″ N, 0° 33′ 03″ O
Superfícia 5,14 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
365 m
270 m
244 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
642
Auloron e Senta Maria
Canton
6417
Auloron-2 (La Seuva abans 2015)
Intercom
246401814
CC deu Haut Bearn
Cònsol Suzanne Sage
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
260 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

266 ab.
Densitat 51,56 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde INSEE 64219

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Toponimia modificar

La prononciacion qu'ei [estja'les]. Las fòrmas ancianas que son Estheles en 1383, Esquialest en 1385, Estielesc au sègle XIVau, Esquielest en 1399, Estialesc en 1405, Istaliecxs en 1546, Estyalescxs en 1548, Sanctus Vincentius d'Estialescq en 1612, Estialescq (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) [2].

Segon Dauzat, lo nom que vien d'un tèma estel, « ròc » (cf. Estavar) o d'un nom d'arriu dab lo sufixe -esc, lo tot dab un punt d'interrogacion [3].

Segon Miquèu Grosclaude, lo tèma orinimic de Dauzat qu'ei lo d'Esterèu, Asturias, etc. Mès lo site que correspón pas a l'ipotèsi. Solament, que i a quauques fòrmas en Esqui-, qui hèn supausar un nom primitiu Esquialesc. Lo passatge a Estialesc, favorizat per un besonh de dissimilacion (que i a dus [k]) qu'ei ua permutacion enter oclusivas ([k] > [t]). Lo nom que seré format de esquiau, « esquia de terrenh » e deu resultat deu sufixe -iscum, -esc, qui marca la qualitat. Grosclaude que considèra lo nom ei en acòrd dab lo site, mès que balança, pr'amor las fòrmas en -est son dominantas e ancianas [2].

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Suzanne Sage    
junh de 1995 2008 François Terrabust    
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 265, totala: 272
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
360 387 370

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 336 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 286 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
209



Cercar
255
246
246
247
254
2009 2010
247
254
250
257
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas dab la comuna modificar

Véder tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Toponimia Occitana - La Mapa occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. 2,0 et 2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 147
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 274