Espanhac e Senta Auglari

Espanhac e Sent Auglari^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Espagnac-Sainte-Eulalie en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Espanhac e Sent Auglari
Espagnac-Sainte-Eulalie

L'abadiá d'Espanhac.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 35′ 36″ N, 1° 50′ 28″ E

Superfícia

9,75 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

426 m
190 m
161 m

Geografia politica

França

Fijac

Causse e Vals (Livernon abans 2015)

Intercom
244600474

CC del Grand Fijac

Cònsol

Martine Benet-Bagreaux
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

89 ab.

Evolucion de la populacion

91 ab.

Densitat

9,74 ab./km²

Autras informacions

Espagnagués ??

46320

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Espanhac es format del nom d'òme latin Spanius, de Hispanius, nom d'origina, [prononciacion Ispanius, puèi aferèsi de I- ?] ambe'l sufixe -acum ^[6]^,^[5], , latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Espanhac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Spanius.
Sent Auglari, fòrma masculina deguda a la pèrda de la compreension de l'agionime, representa en realitat Senta Aulària de Barcelona (fòrma de son nom dominanta en occitan), en latin Sancta Eulalia, martirizada a Barcelona en 304. L'iniciala en A- s'explica per una aferèsi, supression de la vocala iniciala del segond mot, E- d' Eulalia, remplaçada per la vocala finala del primièr, -a de Senta (Dauzat parla d'elision) ^[7]. Es un fait de fonetica sintactica, de modificacion d'un mot en contacte ambe un autre. Lo resultat foguèt Aulàlia, puèi per dissimilacion Aulària. L'energia necessària per prononciar un diftongue, pus granda que per una vocala simpla, mai que mai en posicion pretonica, pòt explicar lo renfòrçament en -gl- del son -l-. La pèrda de la marca del femenin de senta, passada dins lo nom, a degut contribuïr a la compreension de l'agionime coma un nom d'òme, prononciat finalament Auglari e pas mai *Auglària. Per las diferentas metamorfòsis del nom de senta Eulàlia, veire Senta Aulària.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Sent Auglari foguèt annexat a Espanhac entre 1790 e 1794 ^[8].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
març 2001	2020	Martine Benet-Bagreaux
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Livernon; es ara del canton de Causses e Vals.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 95, totala: 103

379

406

427

428

434

442

459

450

443

436

419

382

385

379

402

336

308

263

264

235

206

154

150

133

122

125

108

97

82

67

77

68

73

82

83

84
86

2009

2010

85
87

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^5,0 et ^5,1 Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 110
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 265
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=31361

Portal de Carcin

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[GBa-5] 5,0 et ^5,1 Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 110

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 265

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille

[8] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=31361

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]