Combas (Erau)

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Combas (Combes en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Combas
Combes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La cloquièr de la glèisa de Combas.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 36′ 15″ N, 3° 02′ 51″ E
Superfícia 10,97 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
783 m
500 m
200 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3431
Clarmont d'Erau (Sant Gervais abans 2015)
Intercom
243400611
CC de Grand Òrb
Cònsol Marie-Line Géronimo
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
329 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

332 ab.
Densitat 31,63 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 34240
Còde INSEE 34083

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Combas
Ròsis Tauçac
 
Colombièiras d'Òrb Lo Pojòl L'Amalon

Toponimia

modificar

La prononciacion es ['kumbos]. Las fòrmas ancianas son : Comba en 1574, las Combes en 1697, Combe en 1699, Combes en 1770-72 (mapa de Cassini)[1].

Lo mot comba, aicí al plural, ven del gallés cŭmba e lo sens es « val pichona », o eventualament « val entraucada, encaissada, vabre, barranc, rèc », o « val seca, sense riu »; segon Frank R. Hamlin, sembla que lo sens local siá lo sens general de « val pichona »[2],[3],[1]. Lo vilatge es sus un travèrs e la montada seriá subta per i anar dempuèi lo fons; es pas tròp luènh de l'esquina de la sèrra e donc pas tròp luènh d'una autra comba, çò que poiriá justificar lo plural. D'un autre costat, lo plural pòt aver un sens collectiu e general a prepaus del luòc, amb l'idèa de « luòc traversut, escalabrós », puslèu que de pluralitat de las combas.

Istòria

modificar

Del temps de l'Ancian Regime, Combas dependiá de la comunautat del Pojòl. En 1790, Combas venguèt comuna amb lo nom de Combes - Terre Foraine du Poujol, çò que se ditz en occitan Combas Tèrraforenca del Pojòl.

La glèisa de Combas foguèt benesida lo 25 de junh 1785. Abans, Combas dependiá de Sant Pèire de Rhèdes (auèi dins la comuna de L'Amalon).

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Marie-Line Géronimo sense etiqueta  
març de 2001 2008 Pierre Mege    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sant Gervais; es ara del canton de Clarmont d'Erau.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 347, totala: 352
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
440 462 510 518 496 523 506 467 442

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
423 418 383 374 334 308 294 259 240

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
229 219 203 177 180 152 177 132 181

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
231
152
170
188
180
265
307
303
311
318
2009 2010
320
326
329
335
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 329 abitants e la densitat èra de 29,99 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 113 e 112
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 203
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 254