Colòbres

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Colòbres[1][2][3] o Colobres (Couloubres en grafia mistralenca (erronèa ?)[4]; Coulobres en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Colòbres
Coulobres
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comuna de Colòbres.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 27′ 02″ N, 3° 16′ 49″ E
Superfícia 2,99 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
120 m
80 m
55 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3435
Pesenàs (Cervian abans 2015)
Intercom
243400728
CA de Besièrs Mediterranèa
Cònsol Gérard Boyer
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
357 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

361 ab.
Densitat 130,1 ab./km²
Autras informacions
Gentilici colobrenc -enca
Còde postal 34290
Còde INSEE 34085

Lo gentilici es colobrenc -enca[1].

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Colòbres
Posòlas
Puèg-ericon   Abelhan
Espondelhan Cervian

Toponimia

modificar

La prononciacion es [ku'lobres][5]. Las fòrmas ancianas son : ecclesiam in honore S. Felicis fundatam in villa Calobrice sitam en 881, ecclesiam S. Foelicis de Calobricis, cap a 1156, de Calobris en 1344, de Colobris, a la fin del sègle XIV, al sègle XVI, en 1636, Colobres en 1622 e 708, Coulobres en 1643, en 1740-1760, en 1770-72 (mapa de Cassini)[6].

Lo nom s'explicariá per dos elements. Lo primièr es *cal-/*kal-, qualificat de pre-indoeuropèu per Dauzat e Frank R. Hamlin, de gallic per Negre, los dos ambe lo sens de « pèira »; Delamarre explica prudentament que *calu- es benlèu una varianta de *cala-, que son sens seriá « pèira ». Lo segond es briga, « tuca, puòg, mont » > « fortalesa, castèl »[6],[7],[8],[9] Lo passatge de Calo- a Colo- s'explica probablament [puslèu que per un simple fenomèn d'assimilacion vocalica] per l'atraccion de colòbra (sèrp)[6]. Veire Colòures.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
octobre de 2014 2026 Gérard Boyer   farmacian
març de 2014 setembre de 2014 Didier Diez    
2002 2014 Monique Molinier sense etiqueta  
  2002      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 389, totala: 400
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
142 166 166 155 178 151 181 144 162

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
168 144 154 161 153 161 155 160 203

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
223 227 222 242 183 168 177 197 171

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
192
193
152
193
202
229
261
290
302
309
2009 2010
328
340
354
365
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 357 abitants e la densitat èra de 119,4 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. 1,0 et 1,1 https://books.google.com/books?id=YL0iAQAAIAAJ&q=%22Col%C3%B2bres%22&dq=%22Col%C3%B2bres%22&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwj_0Zzbsqf4AhWonI4IHUf9BUQQ6AF6BAgJEAI
  2. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html
  3. https://monta-mametas.blogspot.com/2012/02/los-porcs-negres.html
  4. https://tdf.locongres.org/files/assets/common/page-substrates/page0613.jpg
  5. https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 265
  6. 6,0 6,1 et 6,2 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 123
  7. https://web.archive.org/web/20150624034915/https://lepetitcoulobrais.wordpress.com/2015/06/21/toponymie-de-coulobres/ , tirat de la Toponymie Générale de la France, d'Ernèst Negre
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 217
  9. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 97 e 341