Cauviòs e Lòs

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Cauviòs e Lòs[1][2] (Caubios-Loos en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Cauviòs e Lòs
Caubios-Loos
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Cauviòs
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 25′ 03″ N, 0° 24′ 15″ O
Superfícia 7,20 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
278 m
200 m
150 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6419
Tèrras deus Luis e Costalats deu Vic Vilh (Lescar abans 2015)
Intercom
246401715
CC deus Luis en Bearn
Cònsol Bernard Layre
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
598 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

616 ab.
Densitat 70,69 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 64230
Còde INSEE 64183

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Cauviòs

modificar

La prononciacion qu'ei [kaw'bjɔs]. Las fòrmas ancianas que son Calbios au sègle XII (segon Marca), Gaubios en 1385, Caubioos en 1457, Cambios en 1546, Caubios (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Caubios-Loos despuish lo 22 de març de 1842, a la fusion de las duas comunas [3].

Segon Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude e segon Dauzat, lo nom qu'ei a arreligar dab Calviac e dab Caubiac (sic) e vien deu gentilici Calvius, deu latin calvus, « lo cauve », dab lo sufixe ibèr -ossum [3],[4].

Miquèu Grosclaude qu'accèpta las solucions precedentas; Cauviòs qu'èra la proprietat de Calvius [3].

La prononciacion qu'ei [lɔs]. Las fòrmas ancianas que son Alos en 1375, Los en 1385, Loos (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Caubios-Loos despuish lo 22 de març de 1842, a la fusion de las duas comunas [5].

Segon Miquèu Grosclaude, que i a autes Alòs en Bearn e la fòrma de 1375 que sembla d'estar la d'origina. Lo nom que deu estar lo medish que lo d'Alòs (Arièja), qui s'aperava dejà atau au sègle IXau, e que lo d'Alòs, Sibàs e Avensa (Sola, Bascoat); que i a un aute Alos au País Basco Sud; lo nom qu'ei diferent de Alans (Alos en francés) qui deu lo son nom aus alans. Per aqueths toponimes, J.B. Orpustan que perpausa lo radicau « basco-aquitan » ala « pastenc, tropèths ». La finau que seré un sufixe frequentatiu e lo sens globau que seré « lòc on abondan los pastencs » o « lòc on abondan los tropèths » [5].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Bernard Layre    
1995 2008 Gérard Chicoulaa    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 509, totala: 524
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
464
470
476
490
2009 2010
482
496
491
505
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion qu'èra de 598 abitants.

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. Règlas d'Escritura de la mencion : https://fr.calameo.com/books/005115906552c74111cd2
  3. 3,0 3,1 et 3,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 185
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 133, a Calviac
  5. 5,0 et 5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 187