Carlencaç e Levaç

Carlencaç (e Levaç)^[1] (Carlencas-et-Levas en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Carlencaç e Levaç
Carlencas-et-Levas

La glèisa de Sant Martin e comuna.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 38′ 01″ N, 3° 13′ 33″ E

Superfícia

10,78 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

491 m
458 m
277 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Arrondiment de Besièrs

Canton
3403

Clarmont d'Erau, (Bedarius abans 2015)

Intercom
ZZZZZZZZZ

CC de Grand Òrb

Cònsol

Sylvie Toluafe
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

131 ab.

Evolucion de la populacion

131 ab.

Densitat

11,78 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

34600

Còde INSEE

34053

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Carlencaç e Levaç**
La Torre d'Òrb	Dian e Valquièiras	Brenaç

Bedarius	Pesena de las Minas

Toponimia

Carlencaç

Las fòrmas ancianas (segon lo diccionari toponimic de Frank R. Hamlin) son parrochia S. Marani [legir: Martini] de Carnencas en 1164, villam de Carnencas en 1178 e 1216, de Carnencacio en 1323, rector de Carvencatio en 1351, de Carnencacio, a la fin del sègle XIV, de Calencacie en 1518, de Carlincas en 1529, prieur de Carlencas en 1571, Caulencas en 1613, Carlincas en 1643, l'église ruinée de Carlincas en 1740-60, Carlencas en 1740-60, Carlencas en 1771 e 1770-1772 (mapa de Cassini). Carlencaç es tanben una anciana parròquia de la comuna de Fontés, amb las meteissas fòrmas ancianas en Carn-. Lo nom es escrit fautivament Carlancas sus la mapa IGN actuala^[2].

Las fòrmas ancianas [segon l'ancian diccionari toponimic d'Eugène Thomas, de qualitat mejana] son Calvates, en 804, Carnencas, en 1152, Carlincas, en 1529. Las fòrmas pus recentas s'explican pas amb la de 804 [cacografia o marrida atribucion d'Eugène Thomas ?]. Lo nom seriá format de carnenc-, a comparar amb Karnag que Dauzat explica per una raiç pre-indoeuropèa *kar-, qu'auriá donat lo celtic cairn, « molon, mont de pèiras »; lo complement de carnenc- seriá lo sufixe « gallés e pregallés » -inco. La finala -aç vendriá du sufixe « gallic e pregallic » -ates^[3] [lo pregallic o preceltic es probablament en tròp]. Per Karnag/Carnac, Xavier Delamarre l'interprèta en 2008 coma format de carn, « molon, mont de pèiras, mai que mai sus la tomba d'un eròi » (carnitu-, carnitus seriá « a, an auborat una tomba », ^[4] çò qu'es a comparar amb un *Carni- present eventualament dins l'origina de Carlencaç). Mas en 2012 explica aquel toponime per Carnācon, proprietat de Carnos [amb -acon]^[5].

Segon Hamlin, los dos Carlencaç son de derivats d'una basa preindoeuropèa carn- (segon Louis-Fernand Flutre, 1892-1978), de sens desconegut, amb los sufixes -enc- e -as; cadun dels dos noms a patit de la dissimilacion -n-n- > -l-n-^[2]. La celticitat de Carlencaç es pas gaire dobtosa (abondància de l'element carn- dins lo lexic e l'antroponimia e de la derivacion -ate-, ati- dins la toponimia); l'element central (-inc, puslèu que -enc) es tanben probablament celtic (nombrós noms amb -inc, abrincates, acuincon > Buda(pèst), bodincos > Pò, etc).

Levaç

Las fòrmas ancianas son meas ecclesias de Levaz, cap a 972, rector ecclesiarum de Levaton en 1323, rector de Levatio en 1351, de Levassio en 1361, Levas en 1571, 1590, 1643, l'eglise de Leyas en 1740-60, le Vas en 1740-60, Levas en 1770-1772 (mapa de Cassini). Levaç vendriá (segon Carles Rostaing) d'un tèma preindoeuropèu *lev-, « penda » e d'un sufixe prelatin -atis^[6].

Lo sufixe deu èsser -ate-, -ati- e donc probablament gallic. Mas una basa gallica leuo-, « lisanta, lenta », basada sus la meteissa raiç que lo latin levis, « lis » ^[7], aplicable a de flumes, es pas pertinenta aicí : i a pas de flume nimai de riu a Levaç.

Istòria

La fusion de Carlencaç e de Levaç deu datar de las annadas 1790-1794 ^[8].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Sylvie Toluafe
2008	2020	Bernard Camoletti	sense etiqueta	retirat d'agricultor
març de 2001	2008	Jacques Barry
		Louis Salasc

Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Bedarius; es ara del canton de Clarmont d'Erau.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 127, totala: 127

147

120

153

174

140

167

153

163

154

180

187

162

160

144

148

134

135

122

117

105

78

91

87

86

80

55

50

49

54

68

87

88

113

116

118
118

2009

2010

121
121

124
124

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 131 abitants e la densitat èra de 12,15 ab/km².

Luòcs e monuments

Capèla de Sant Pèire de Levàs
L'arbre de la capèla de Sant Pèire de Levàs

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 84
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 148
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 105-106
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 106. Delamarre non ditz res de Carlencàs
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 215
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 200
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=6947

Portal de Lengadòc

[1] ttps://www.oocities.org/toponimiaoccitana/34c.html

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 84

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 148

[4] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 105-106

[5] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 106. Delamarre non ditz res de Carlencàs

[6] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 215

[7] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 200

[8] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=6947

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]