Buelh e Vesinc

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Buelh e Vesinc[1] (Boeil-Bezing en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Buelh e Vesinc
Boeil-Bezing
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Buelh o de Vesinc.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 13′ 20″ N, 0° 15′ 55″ O
Superfícia 8,50 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
412 m
237 m
218 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6425
Vallées de l'Ousse et du Lagoin (Nai Davant abans 2015)
Intercom
246401756
CC deu País de Nai (2017 ençà)
Cònsol Marc Dufau
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
1 347 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 374 ab.
Densitat 146,59 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 64510
Còde INSEE 64133

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La prononciacion qu'ei [be'zink]. Las fòrmas ancianas que son Bezii en 1346, Besii en 1385, Besinch en 1402, Bessincq cap a 1538, Vesin en 1546, Besin/Besincq en 1675, Besing (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Boeil-Bezing adara [2].

Segon Dauzat, Vesinc que vien deu latin vicinium, « comunau » [3].

Miquèu Grosclaude que constata Vesinc vien pas de vicinium, mès de vicinum. Lo sens ei pas de « comunau », qui se disèva vesialer e non pas de vesin. Lo latin vicinum, de vicus e sufixe -inum a pas ua significacion clara a l'Edat Mejana. Lo sens que podèva estar « vesin, o vilatge, o quartier o casa »; lo sens qu'ei probablament de « vilatge ». Lo problèma qu'ei tanben lo deu [-k] (prononciacion velara). En Bearn, que disen [pan], [be'zin], etc, e non pas [pank], [be'zink], etc; aquera finala qu'ei tardiva e de mau explicar [2].

La prononciacion qu'ei [bweʎ]. Las fòrmas ancianas que son Bolh en 1376, Boelh en 1385, Boeil (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Boeil-Bezing adara [4].

Segon Dauzat, Buelh que vien deu preindoeuropèu *bol, « turon, hautin, pitèr » [5]. Alan Novèl qu'ei de la medisha idèa [4].

Segon Miquèu Grosclaude, Buelh qu'ei dens l'arribèra deu Gave de Pau, lonh de tot relèu e lo sens oronimic precedent qu'ei exclús. Curiosament, Dauzat que separa lo cas de Buelh deu de Buelh (Buelhòu e Lasque), de Bolh Davant e de Bolh Darrèr (e Perulh); qu'explica aqueths darrèrs mots per bovile. En realitat, pr'amor rasons foneticas, l'etime es pas bovile mès boviculum, « petit bueu », deu latin bovem dab lo sufixe -iculum; aqueth cas qu'ei probablament un shafre [4].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Marc Dufau PS ensenhaire
març de 1971 2001 Jean-Jacques Pèes PS agricultor
1953 1971 Pierre Fouchet   agricultor
  1953      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1246, totala: 1275
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
1 147
1 164
1 230
1 265
2009 2010
1 232
1 262
1 234
1 265
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans) : IEO_BdTopoc : http://bdtopoc.org
  2. 2,0 et 2,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 255-256
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 80, a Beuil
  4. 4,0 4,1 et 4,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 80, a Beuil
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 80, a Beuil