Blesinhac

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Blésignac)

Vilatge d'Occitània

Blesinhac (Blésignac en francés) es una comuna bordalesa [1] de Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda de la region de Novèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Blesinhac
Blésignac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Ròc, a Blesinhac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 46′ 34″ N, 0° 15′ 25″ O
Superfícia 2,5 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
80 m
59 m
33 m
Geografia politica
País  Guiana Bordalés
Parçan Entre Duas Mars
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèra Aquitània
Departament
33
Gironda Escut de la Gironda
Arrondiment
332
Bordèu
Canton
3323
L'Entre duas Mars (Crion avant 2015)
Intercom
243301215
CC dau Crionés
Cònsol Jean-François Thillet
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
306 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

312 ab.
Densitat 128,4 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Blésignacais, Blésignacaises
(en francés)
Còde postal 33670
Còde INSEE 33059

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre dau territòri

modificar
Comunas confrontantas de Blesinhac
Espiet Danhac Dardenac
 
Sent Leon Targon Faleiràs

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son Bernardus de Blazinag, sense data, Bladinhac, au sègle XII, Blezinak, en 1278, Sanctus Vivianus de Blazinhac, en 1339, Blasinhaco, en latin, en 1357 [2]. Blesinhac vendré d'un nom d'òme, gallés d'origina, *Bladinius, damb lo sufixe -acum (acòrd de Dauzat, Negre, Astor, Boyrie-Fénié) [3],[2], latinizacion dau sufixe gallés -ācon. Blesinhac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'avèva per mèste *Bladinius. La fòrma regulara Blasinhac passèt a Blesinhac per afebliment de la vocala de la sillaba iniciala [2], que comença a paréisher dens las atestacions tanlèu lo sègle XIII. Delamarre cita pas *Bladios ni *Bladinios, mes, d'una part, un Blandios e un Blandos [4], basas possiblas per un ipotetic *Blandinios / *Blandinius (qu'auré poscut passar a *Bladinios / *Bladinius per simpla dissimilacion de nasala), e d'autra part, un adjectiu *blati-, « moth ---> tendre », e dus noms comuns *blato-, « flor o harina » [5], basas tanben possiblas per daus noms de persona.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 1989 2026 Jean-François Thillet shens retirat
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Crion; es adara deu canton de L'Entre-deux-Mers (en francés), donc de l'Entre Duas Mars.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 321, totala: 309
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
207 191 180 188 184 192 163 169 157

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
164 164 179 173 154 133 144 152 192

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
180 197 174 153 119 136 122 108 123

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
148
168
162
171
201
249
290
295
300
303
2009 2010
308
311
310
313
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9616679v/f77.item.zoom p. 65
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 76
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 88, a Bleigny-le-Carreau
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 288
  5. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 78