Virac (de Trec)

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Birac sus Trec)
Vilatge d'Occitània

Virac (Birac-sur-Trec en francés) es una comuna agenesa[1] situada dens lo departament d'Òut e Garona e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Virac
Birac-sur-Trec
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Jòrge de Virac
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 29′ 13″ N, 0° 15′ 55″ E
Superfícia 14,34 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
129 m
70 m
28 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
47
Òut e Garona
Arrondiment
472
Marmanda
Canton
4719
Marmanda-2 (Marmanda-Èst avant 2015)
Intercom
244700522
Vath de Garòna Aglomeracion
Cònsol Alain Lerdu
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
836 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

854 ab.
Densitat 58,02 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47200
Còde INSEE 47028

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

modificar

Toponimia

modificar
  • Oficialament, la comuna de Birac vengut Birac-sur-Trec en 1920.[2]
  • Comparar damb Birac, damb Virac e damb Viraselh.
  • Las fòrmas ancianas son Viraco (decima Sancti Georgii de ~), en latin, au sègle XIII, Birac (castrum de ~), en 1259, Biraco, en latin, en 1293, Viraco (de ~), en latin, en 1520 [3]. Dauzat interprèta l'origina deu nom coma lo nom gallés d'òme *Birus, inferit de Birius, e lo sufixe -acum [4], latinizacion deu sufixe gallés -āco(n). Birac èra donc benlèu una anciana granda propietat antica qu'avèva per mèste *Birus. . Recentament, Xavier Delamarre interprèta tots los Birac coma « propietat de Birācos o de Biros (= Birus per Dauzat). Bénédicte Boyrie-Fénié constata que lo nom se pòt interpretar per Biraco, emplegat sol, mès tanben per un nom en V-, coma per Virac. Causís shens certitud la grafia Virac [3], çò qu'una partida de las fòrmas ancianas justifica, mès tanben lo diminutiu Viraselh (totas las fòrmas ancianas en V-) e la grafia mèi correnta de Viraguet, un autre diminutiu (a Sent Bertomiu d'Agenés), enquèra que i aja una atestacion en B- en 1520 [5].
  • Trec (riu). Son nom es benlèu d'origina germanica (cf. lo neerlandés trekken > lengadocian trac « brut, pista, traça ») [3]. Un tau nom sembla de mau motivar.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Alain Lerdu    
junh de 1995 2014 Victor Daros   retirat
març de 1971 1995 Raymond Lerdu    
març de 1959 1971 Roger Mautor    
  1959      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Marmanda-Èst; es adara deu canton de Marmanda-2.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 832, totala: 848
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 007 1 048 1 137 1 278 1 239 1 213 1 153 1 185 1 144

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 131 1 071 1 050 962 953 878 902 833 802

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
756 748 736 677 669 630 646 635 600

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
597
617
590
628
636
672
761
774
786
808
2009 2010
796
817
801
822
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 836 abitants e la densitat èra de 58,3 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar


Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/550/mode/2up
  2. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=4321
  3. 3,0 3,1 et 3,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 61-62
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 85
  5. https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/548/mode/2up