Biost

Biost^[1] o Beost^[2] (Béost en francés) qu'ei ua comuna aussalesa de Bearn administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Biost
Béost

L'abadia de Biost.

Geografia fisica

Coordenadas

42° 59′ 38″ N, 0° 24′ 46″ O

Superfícia

43,50 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

2 688 m
520 m
484 m

Geografia politica

França

Auloron e Senta Maria

Canton
6416

Auloron-2 (Laruntz abans 2015)

Intercom
246400337

CC de la Vath d'Aussau

Cònsol

Jean-François Régnier
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

220 ab.

Evolucion de la populacion

222 ab.

Densitat

5,13 ab./km²

Autras informacions

Còde INSEE

64110

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Panèu d'entrada de Biost.

Bagès

La prononciacion qu'ei [ba'gès] (grafia de Grosclaude, dab un g estranhament dur, incompatible dab la grafia Bagès donada per l'autor, donc ua error probabla per [ba'jɛs]; lo còdi fonetic de l'autor, p. 34, que defineish g com « g dur »). Jacques Boisgontier, dens la soa recension deu Dictionnaire toponymique des communes du Béarn que senhala l'error^[3].

Las fòrmas ancianas que son Baies au sègle XII, Bayees en 1385, Bagees en 1538, Bagés (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau). La comuna, qui s'aperava Béost-Bagès, que s'apèra adara Béost ^[4].

Segon Dauzat [en realitat per Bagert, lo bòsc e lo vilatge de Bager], lo nom que vien benlhèu deu latin fagus o deu gallic bago, « hau, hag, hai » qui donèn lo basco bago; lo sufixe qu'ei escur ^[5].

Segon Miquèu Grosclaude, lo nom que deriva deu latin fagus « hau, hag » mudat en bago shens influéncia deu gallic, pr'amor de la fonetica « basco-aquitana ». Lo sufixe qu'ei probablament lo collectiu basco -etz, çò qui hè deu nom l'equivalent deu gascon haget. Lo sens qu'ei donc « ahorest de hais » ^[4].

Biost

La prononciacion qu'ei [bjust]. Las fòrmas ancianas que son Beost en 1328 e 1654, Béost (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Béost-Bagès après la fusion de las duas comunautats, Béost adara ^[6].

Segon Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, ua fòrma anteriora de Biost que pòt estar *Benost, qui permet d'associar lo nom dab lo cognomen Venos, atestat en Espanha ^[6].

Dauzat qu'arreliga Biost, shens certitud, dab Venasca (Vauclusa), qui a benlhèu la medisha arrasic. Biost que seré explicable per un cognomen Venos (segon Rohlfs) dab lo sufixe aquitan -osto, diferent de -osso ^[7].

Miquèu Grosclaude que compara Biost, en mei deus lòcs citats abans, dab Bious (en francés), deu lac de Bious-Artigues, comuna de Laruns, dab Bion (benlhèu lo medish radicau), dab Arbiost, dab Beuste, per certanas fòrmas ancianas [en realitat sonque au sègle XVIau, çò qui ei tròp tardiu per estar significatiu e Grosclaude eth-medish qu'admet ei benlhèu un simple rencontre d'azard]. Lo toponime que demòra escur ^[6].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2020	2026	Jean-François Régnier
2014	2020	Claudie Hélip
març de 2001	2014	Roger Bélesta-Labourdette
junh de 1995 ?	2001	Marcel Mazza
	1995 ?
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 223, totala: 228

390

353

326

-

371

-

-

286

-

284

Cercar

197

210

212

212
220

2009

2010

211
219

213
217

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Comunas deus Pirenèus Atlantics

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 140-141
↑ https://wikigram.locongres.com/index.php?title=2._B._La_prononciation_de_E#Cas_de_certains_d%C3%A9riv%C3%A9s
↑ https://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2
↑ ^4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 138-139
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 45-46
↑ ^6,0 ^6,1 et ^6,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 140-141
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 72

Portau de Bearn

[1] Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 140-141

[2] ttps://wikigram.locongres.com/index.php?title=2._B._La_prononciation_de_E#Cas_de_certains_d%C3%A9riv%C3%A9s

[3] ttps://www.persee.fr/doc/onoma_0755-7752_1992_num_19_1_1146_t1_0264_0000_2

[migr-4] 4,0 et ^4,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 138-139

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 45-46

[mgro-6] 6,0 ^6,1 et ^6,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 140-141

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 72

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]