Berrac

Berrac^[1]^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Berrac en francés) qu'es ua comuna gascoa d'Occitània, situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieijorn-Pirenèus.

Berrac
Berrac

La glèisa en junh de 2018

Geografia fisica

Coordenadas

44° 00′ 49″ N, 0° 33′ 02″ E

Superfícia

7,99 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

207 m
180 m
73 m

Geografia politica

Gasconha

França

Condòm

Leitora-Lomanha (Leitora abans 2015)

Intercom
243200391

CC de la Lomanha gersesa

Cònsol

Philippe Augustin
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

107 ab.

Evolucion de la populacion

108 ab.

Densitat

13,27 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Berracois, Berracoise (en francés)

Còde postal

32480

Còde INSEE

32047

La vòta qu'es a l'entorn deu 10 d'agost.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Berrac**
Poi e Ròcalaura	Sent Mesard
		Sent Martin de Güeina
L'Arromiu	La Ròca Engalin

Toponimia

Lo nom qu'es atestat a la fin deu sègle XI, Bairag. Berrac que vengueré d'un nom gallic d'òme *Barius, dambe lo sufixe -acum ^[6], latinizacion deu sufixe gallic -āco(n). L'evolucion que sembla anormala pr'aquò.
Delamarre, qui parla pas de Berrac, mès d'autes lòcs que Dauzat associa dambe *Barius, que cita un nom gallic d'òme, Barrios ^[7](e pas *Barios, equivalent celtic de *Barius). Negre, en mei, que causeish lo nom de persona « romanic » Barrius, dambe -acum^[8].
Que cau donc benlèu legir la fòrma deu sègle XI *Bairrag (çò qui es costumèr dens l'interpretacion deus escrits medievaus). La preséncia d'ua r multipla après iòd, foneticament pesanta, que poiré explicar ua simplificacion de la prononciacion : *Bairrac > *Beirrac > Berrac. Berrac qu'èra donc benlèu ua anciana grana propietat antica qui avè per mèste Barrios.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
2014	2026	Philippe Augustin	PS
març de 2001	2014	Jean-Paul Laban	MPF
març de 1965	2001	André Bonne
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Leitora; es adara deu canton de Lectoure-Lomagne, donc de Leitora-Lomanha.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 106, totala:

300

297

308

350

368

352

379

371

320

302

277

254

256

250

240

208

212

202

200

180

162

164

152

140

168

161

128

102

90

101

90

88

94

100
101

2009

2010

106
107

108
109

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 107 abitants e la densitat èra de 13,39 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dambe la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Berrac suu site de l'Insee

Nòtas e referéncias

↑ «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 74
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 72 e 287
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 459, par. 6983

Portau de Gasconha

[1] «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 74

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 72 e 287

[8] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 459, par. 6983

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]