Alapèira e Bredòm

comuna auvernhassa de Cantal
(Redirigit dempuèi Alba Pèira e Bredòm)

Vilatge d'Occitània

Alapèira e Bredòm o Albapèira e Bredon [1] (Albepierre-Bredons en francés) es 'na comuna auvernhassa situada dins lo Cantal e lo Pargue Natural Regional daus Volcans d'Auvèrnhe; administrativament, se tròba dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Alapèira e Bredòm
Albepierre-Bredons
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala d'Alapèira.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 04′ 41″ N, 2° 49′ 58″ E
Superfícia 34,42 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 855 m
1 060 m
872 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Modèl:Monts de Cantal
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
153
Sant Flor
Canton
1512
Murat
Intercom
241501063
Hautes Terres Communauté, donc benlèu Tèrras Naltas / Nautas Comunautat 200066637
Cònsol Alain Vantalon
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
243 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

250 ab.
Densitat 6,62 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15300
Còde INSEE 15025

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Alapèira e Bredòm
 Murat
(1,2 km)
 Chastèl
(2,9 km)
 Virargues
(4,0 km)
 Ussel
(5,5 km)
 Chavanhac
(5,8 km)

Perimètre del territòri

modificar
Comunas confrontantas de Alapèira e Bredòm
La Vaissèira Murat La Chapèla d'Alanhon
  La Vaissanet
Sant Jaume dels Blats fòrma convencionala Bresòm Paulhac

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son, per luòc:

  • Albapèira (fòrma convencionala). Lo nom es atestat en 1266, Albaspeira. Es un compausat occitan, alh femenin plural segon Jean-Pierre Chambon, que ven dels mots latins album, « blanc (mat) », petra, « pèira, ròc » [1]. La sola dificultat, qu'es tanben grafica, es un afar de nombre, singular o plural. Las fòrmas ancianas que cita lo Dictionnaire topographique du Cantal (1897) son pasmens quasi totas al singular, mai que mai a d'epòcas que l'articulacion de -s finala èra probabla : Alba Petra, en latin, a la fin del sègle XIII, Albapeyra, Albapayra, al sègle XV, Albapierre, en 1498, Albepeire, Albapeire, en 1527, Albaperre, al sègle XVI, Albepierre, en 1559, Albœpierre, en 1575, Albapieres, en 1597, Agapère, en 1612, Aguepeyre, en 1618, Alapierre, en 1633, Albapière, en 1654, Albepeyre, en 1664, Albe-Pierre, en 1668, Aubepeire, en 1682, Albe-Peyre, en 1684, Albepaire, en 1697, Aubepeyre, en 1703, Aubepeire, en 1704, Aube-Peyres, en 1708, Aubepeyre-des-Broz, en 1784 [2]. La prononciacion, notada a Alapèira e a Farjas, comuna de Virargues, es [ara'pɛjrə] (gentilici : [arapi'ru] a Alapèira, [arape'ru] a Farjas) [3], mai o mens confòrma a las atestacions de 1612, 1618, e de 1633. La grafia es doncas Alapèira. L'evolucion s'explica mal.
  • Bredon [1] o Bredòm. Las fòrmas ancianas son ecclesie loco Bredom... sancti Timothei que vocatur Bredom, en 1095 (consecracion de la glèisa), Bredonium, en 1095, Bredomium, en 1275, Bredonzium, en 1303, Bredom, en 1470, Bredonnium, en 1477, Bredan, en 1703, Bredam, en 1708, Bredom, 1790 [1],[4]. Dauzat jutja lo nom « escur, mas probablament gallés » [5], Delamarre ne'n fai un britu-magos, « champ del jutjament ».[6] Las fòrmas ancianas menon a una segonda sillaba en -òm o en -on, a un tipe -omagos o al sufixe -onem, o al sufixe untium, mas la finala en -m domina dins las fòrmas pus ancianas. Lo cas de Riòm de las Montanhas prononciat Riom fai pausar la question delh vocalisme de la segonda sillaba, mas las fòrmas ipercorrèctas Bredan e Bredam mena logicament a . La prononciacion, notada a La Vaissanet e a Farjas, comuna de Virargues, es [bre'dɔn], mas [bre'du] a Alapèira [3]. La fòrma escrita es versemblablament Bredòm.

Istòria

modificar

Entre 1790 e 1794, Albapèira fusionèt amb Bredòm e la comuna s'apelava oficialament Bredons. En 1836, La Vaissèira venguèt comuna a partir delh territòri de Bredons. En 1954-1955, Bredons venguèt oficialament Albepierre-Bredons.[7]

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Alain Vantalon   retirat
1995 2014 Yvon Alain    
1989 1995 Jean-Louis Philippart   fisician
  1989      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Murat, i demorèt.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 228, totala: 234
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 861 2 077 2 151 2 421 2 524 1 096 1 056 1 033 1 033

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 091 975 1 002 938 988 1 027 989 870 881

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
824 790 792 665 615 547 561 544 525

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
442
366
322
281
266
237
217
217
218
226
2009 2010
220
228
222
230
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • La baissa de populacion en 1836 s'explica per la creacion de la comuna de La Vaisseira
  • En 2018 la populacion èra de 243 abitants.

Luòcs e monuments

modificar
 
La glèisa de Sant Pèire de Bredòm.

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  2. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496854pnwtr1
  3. 3,0 et 3,1 enquèsta Sivadon, abrial e junh 2018
  4. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496854ZvxCla
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 112
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 89 e 332
  7. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=5683