Òs e Marcelhon

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Òs e Marcelhan)
Vilatge d'Occitània

Òs e Marcelhon[1][2] (Os-Marsillon en francés) qu’ei ua comuna occitana de Bearn qui reüneish las ancians comunas d’Òs e de Marcelhon. Administrativament, qu’ei dens lo departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània de l’estat francés.

Òs e Marcelhon
Os-Marsillon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa d'Òs
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 23′ 23″ N, 0° 36′ 52″ O
Superfícia 5,45 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
151 m
100 m
92 m
Geografia politica
País Bearn Armas de Bearn
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
64
Pirenèus Atlantics Armas deu Departament deus Pirenèus Atlantics
Arrondiment
643
Pau
Canton
6415
Lo Còr de Bearn (Lagòr abans 2015)
Intercom
246400022
CC de Lac-Ortès
Cònsol Jérôme Toulouse
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
536 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

545 ab.
Densitat 87,52 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 64150
Còde INSEE 64431

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

Marcelhon

modificar

La prononciacion de Marcelhon qu’ei [marse'ʎun]. Las fòrmas ancianas que son Marcello en 1128, Marcelo, segon Marca, au sègle XIIau, Marselhoo en 1220, Marcelhoo/Marcelhon en 1343-1344, Marssalhoo en 1385, Marsselhon en 1443, Marseilhon en 1607, Marseillou en 1776, Marsillon (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Os-Marsillon lo 18 d'abriu de 1841, data de la fusion de las duas comunas [3].

Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Marcelhon per un nom de persona *Marsilie e sufixe, benlhèu diminutiu, -onem [3].

Dauzat e Rostaing qu'explican lòcs aparentats per lo nom latin d'òmi Marcellius o Marcilius dab lo sufixe -onem [4].

Segon Miquèu Grosclaude, totas las grafias avant lo sègle XVIII que son en Marce- e non en Marci-. Lo nom que vien deu nom latin d'òmi Marcellius dab lo sufixe -onem [3].

La prononciacion d’Òs qu'ei [ɔs]. Las fòrmas ancianas que son Aosse au sègle XIIau, Ous en 1220, Dosse au sègle XIII, Oos en 1343 e en 1385, Os (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Os-Marsillon lo 14 d'abriu de 1847 (?), data de la fusion de las duas comunas [5]. N.B. Lo site Cassini qu'indica las comunas son fusionadas despuish 1841 [6].

la grafia Ous de 1220 vien pas d'un escriba locau e permet pas d'identificar la prononciacion. La fòrma Aosse que sembla correspóner a l'arrasic basca altz, « vèrnhe », dab vocalizacion de -l-. Puish, que i avó aferèsi de a- pres per la preposicion. A arreligar dab Dous (en francés), vilatge de Geronce [5].

Istòria

modificar

Las duas comunas d'Òs e de Marcelhon que son fusionadas despuish 1841 [7].

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jérôme Toulouse    
març de 2008 2020 Bernard Turpain    
març de 2001 2008 Francis Peruilhe    
1995 2001 Fernand Pucheu    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 477, totala: 501
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
467
478
463
477
2009 2010
447
461
453
467
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2019 la populacion qu'èra de 536 abitants.

Lòcs e monuments

modificar
 
La glèisa d'Òs

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://web.archive.org/web/20120118090709/http://toponimiaoc.webs.com/64pirenusatlantics.htm
  2. Toponimia Occitana (Institut d'Estudis Occitans): IEO_BdTopoc. http://bdtopoc.org
  3. 3,0 3,1 et 3,2 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 127
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 433, a Marcilhac
  5. 5,0 et 5,1 Michel Grosclaude, Dictionnaire toponymique des communes du Béarn, Escòla Gaston Febus, 1991, p. 131
  6. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=25624
  7. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=25624