Tuí

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Tuí (Thuy en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Tuí
Thuy
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Entrada de Tuí
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 15′ 33″ N, 0° 14′ 42″ E
Superfícia 0,5 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
282 m
270 m
218 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6517
Los Costalats (Poiastruc avant 2015)
Intercom
246500417
CC deus Costalats de la Vath d'Arròs
Cònsol Eliane Darré
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
18 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

18 ab.
Densitat 34 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 65350
Còde INSEE 65443

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La prononciacion qu'ei [tui] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Tuy en 1429, Tuy en 1768, Thuy (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].

Segon R. Aymard, Tuí que vien, amb totas resèrvas, de toja, « fr. thuie », puishque la posicion permet de pensar a tuha, « hautor boscada o pas »[1].

Es un nom qu'es escur e un cas dificile : segon Miquèu Grosclaude e los diccionaris franceses[2] t(h)uie n'ei pas que la francizacion de l'occitan toja e donc de descartar, e dens lo mot tuha (deu latin tufa), lo gascon que consèrva la prononciacion aspirada, notada h.[1].

Auré cap relacion damb lo nom Tuïr, comuna catalana del Rosselhon, en lo quau Pierre Fouché vedèva un derivat del nòrd-catalan de continuitat occitana "tuire" ('tuf calcari', ligat a "tova", 'pèira porosa', vengut de la forma feminina de l'adjectiu "tou", 'curat', 'vueit'; 'mòl', del latin tŏpha, cf. latin tardiu tūphus o tūfus, derivats del latin classic tōphus o tōfus, d'incèrta origina), d'un *tofu + -urĭu?

Benlhèu ven com, Tuèis, deu mot attegiā (de *ad-tegiā) qu'es lo nom de l'ostau gallés, que passè despuish en latin e que s'opausava a la domus latina (« ostau ») en s'especializant dens lo sens de « cabana » [3]. Curiosament Joan Coromines explica lo toponim catalan Tuïr non pas com provenent de l'occitano-rosselhonés "tuire", mès a partir de la fòrma latina villa tŭgŭrĭī, çò es 'mas de la cabana'.

Ua auta pista qu'es la varianta tui del mot tuèis, del latin taxus.

Non sembla pas aver la medisha etimologia que lo nom galician Tui.

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Eliane Darré    
març de 2008 2020 Mathilde Neff    
junh de 1995 2008 Robert Thuron    
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 17, totala: 17
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
62 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 42 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 33 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
23
20
16
20
16
14
14
14
14
14
2009 2010
15
15
15
15
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 18 abitants e la densitat qu'èra de 36 ab/km².

Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas dab la comuna

modificar

Véder tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1257&titre=thuy
  2. Dans le département des Basses-Pyrénées, des Landes et de la Gironde, on donne ce nom [de landes] aux terrains couverts de thuie, c'est-à-dire de divers arbustes, que l'on coupe tous les trois ans, pour former des engrais, Dralet, Traité des forêts d'arbres résineux, p. 172. in Littré
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p.64