Trioxid d'antimòni
Lo trioxid d'antimòni, lo trioxid de diantimòni ò l'oxid d'antimòni(III) es un compausat inorganica de formula quimica Sb2O3. A una color blanca e pòu formar, dins la natura, dos mineraus que son dichs senarmontita e valentinita. Es una substància cancerigèna qu'aparéis coma intermediari dins lei procès d'extraccion de l'antimòni. Es tanben utilizat per fabricar de polimèrs e dei textils ignifugats (amb de compausats alogenats), coma opacificant dins lo veire, lei ceramicas e leis esmauts, coma pigment dins de pinturas e coma catalisaire dei reaccions de vulcanizacion e de fabricacion de PET. En 2002, la produccion mondiala de trioxid d'antimòni èra d'aperaquí 110 000 tonas[1].
Proprietats fisicoquimicas modificar
Lo trioxid d'antimòni es un solid blanc, generalament presentat sota forma de pouvera fina. Es insoluble dins lei solvents organics e pauc soluble dins l'aiga (aperaquí 20 mg/L a 20 °C). Es un ampotèr que pòu se dissòudre dins lei solucions acidas e basica per formar d'antimoniats. Es tanben un reductor que pòu se transformar en antimòni metallic en preséncia de monoxid de carbòni ò de carbon. En preséncia d'idrogèn e sota presssion, pòu tanben formar de triidrur d'antimòni qu'es un gas toxic. Reagís violentament amb lei metaus, l'acid percloric e lo trifluorur de bròme.
Preparacion modificar
Doas tecnicas existisson per produrre de trioxid d'antimòni. La premiera es basada sus lei metòdes d'extraccion de l'antimòni a partir de l'estibina, un sulfur d'antimòni. Dins un premier temps, lo minerau es trissat e concentrat per flotacion. Puei, es grilhat dins un forn virant. Aquò permet de transformar lei cristaus de trisulfur d'antimòni en pouvera de trioxid d'antimòni segon la reaccion :
- 2 Sb2S3 + 9 O 2 → 2 Sb2O3 + 6 SO2
Lo segond metòde consistís a oxidar d'antimòni metallic dins un forn. La reaccion es exotermica e lo trioxid d'antimòni se forma per sublimacion :
- 4 Sb + 3 O2 → 2 Sb2O3
Toxicitat modificar
Leis efiechs cancerigèns dau trioxid d'antimòni son estats reconeguts en 2021. Entraïna principalament de cancèrs dau paumon, mai sembla d'aver egalament un ròtle dins l'aparicion de tumors cutanèas[2].
Annèxas modificar
Liames intèrnes modificar
Bibliografia modificar
- (fr) INRS, « Trioxyde de diantimoine. Fiche toxicologique n°198 », 2017.
Nòtas e referéncias modificar
- ↑ (en) European Union Risk Assessment Report, « Diantimony Trioxyde. Risk Assessment », 2008.
- ↑ (fr) INRS, « Trioxyde de diantimoine. Fiche toxicologique n°198 », 2017.