Senta Ostàsia

Senta Ostàsia ^[1] (Sainte-Anastasie en francés) es una anciana comuna auvernhata, situada dins lo departament del Chantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Senta Ostàsia
Sainte-Anastasie

Glèisa de Senta Ostàsia

Geografia fisica

Coordenadas

45° 10′ 24″ N, 2° 58′ 15″ E

Superfícia

15,88 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 200 m
900 m
839 m

Geografia politica

País

Auvèrnhe

Estat

França

Region
84

Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe

Murat, ancianament d'Alancha

Intercom
241501022

Hautes Terres Communauté, donc benlèu Tèrras Naltas / Nautas Comunautat 200066637

Cònsol

Denis Tourvieille
(2014-2016 c. delegat 2016-2020)

Geografia umana

Densitat

8,88 ab./km²

Autras informacions

(en francés)

15170

Geografia

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Senta Ostàsia

Nuçargues e Moissac
(3,1 km)

Chinargues
(3,5 km)

Jorçac
(4,5 km)

Peirussa
(5,8 km)

Cèlas
(5,9 km)

Alancha
(6,7 km)

Virargues
(7,0 km)

Chavanhac
(7,1 km)

Farreiras e Sant Mari
(7,1 km)

Valjosa
(7,3 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de Senta Ostàsia *comuna novèla de Nuçargues en Pinatèla*
	Alancha	Peirussa
Chinargues com. nov. de Nuçargues en Pinatèla		Jorçac
	Nuçargues e Moissac com. nov. de Nuçargues en Pinatèla

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Ecclesia Sancte Eustasie, en 1216, Sancte Ostaize, en francés, Sancta Anastasia, Sancte Ostaize, al sègle XIV, Sainct-Eustasse, en 1401, Sancte Heustazie, en 1432, Sancta Eustachia, en 1442, Saincte-Heustazie, en 1457, Sancte Anastasie, en 1461, Sancte Anastazie, en 1499, Saincte-Goutazie, al sègle XVI, Saincte-Hostazie, Saincte-Houstazie, en 1575, Saincte-Anesthosie, en 1612, Saincte-Astazie, Sainct-Anastahex, en 1635, Sainct-Anastaige, en 1666, Saincte-Anastagie, en 1677, Sainct-Eustache, en 1682, Saincte-Anasthasie, en 1684, Sainct-Anastaze, en 1690, Saincte-Ostazie, en 1756, etc ^[2]. Lo nom representa Sancta Anastasia, martira del temps de Neron, o eventualament d'autras santas.^[3]^,^[4] Las fòrmas medievalas mòstran que l'aferèsi de An- èra dejà presenta al sègle XIII e que la prononciacion de l'iniciala èra venguda [o] o [u] al sègle XIV.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2008	1èir de decembre 2016	Denis Tourvieille de Labrouhe	divèrs esquèrra	foncionari, c. delegat 2016-2020
març 2001	2008	Pierre Cuzol
març 1977	1995	Elie Delorme
	1977
Totas las donadas non son pas encara conegudas.