Eiçac

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Eiçac[1], foneticament [ɛj’ʂɒ] [2] (Issac en francés), es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Eiçac
Issac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg d'Eiçac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 00′ 58″ N, 0° 27′ 06″ E
Superfícia 23,32 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
202 m
70 m
57 m
Geografia politica
País Perigòrd Armas de Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
24
Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment
241
Periguers (Brageirac davant 2017)
Canton
2445
Perigòrd centrau, Vilamblard davant 2015
Intercom
242401107
CC d'Eila e Cremsa en Perigòrd (2017 --->)
Cònsol Jean-Claude Lopez
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
440 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

443 ab.
Densitat 16,94 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 24400
Còde INSEE 24211

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar

La prononciacion es [ɛj’ʂɒ] [2]. Lo nom d'Eiçac (attestations Yssacum, au segle XIII, Eychacum en 1342, Yssac en 1365, Ischat en 1382 e Eyssac au segle XVI [3]) vendriá dau nom d'òme gallo-roman Iccius o Isicius, emb lo sufixe -acum [4],[3], latinizacion dau sufixe gallés -*acon. Seriá donc una propietat rurala d'origina gallo-romana. La grafia Eiçac[2], es la pus etimologica, per una prononciacion identica.

Aquò's un cas que i- inicial a desvolopat un e- que lo precedís, en formant entau un diftongue. L'origina dau fenomèn es anciana : au mens lo sègle XIV. Las atestacions d'aqueu sègle balançan entre e- e i-, çò que poiriá èsser lo signe sia de reaccions cultas, motivadas per l'influéncia daus escrits ancians, sia d'un balançament vertadier dins la lenga orala. Per comparason : Eisac. L'explicacion es simpla : dins de frasas coma Vau a Içac o Demòra a Içac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus. Quand la novèla prononciacion comença a s'installar, sembla tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], subretot davant l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta). L'articulacion en [ɛj-] puslèu qu'en [ej-] es un signe de l'afebliment de l'accent tonic que pòt passar sus la sillaba iniciala (escotar la prononciacion [2]).

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai 2020 2026 Jean-Claude Lopez [5]    
març 2001 2020 Lucien Limousi sense etiqueta retirat de las Pòstas
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 395, totala: 404
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 030 975 967 993 1 043 1 139 1 136 1 083 1 105

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 080 1 117 1 154 1 027 1 017 1 020 1 040 980 920

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
840 833 772 702 676 594 589 537 542

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
526
472
408
354
389
385
380
370
374
384
2009 2010
379
389
383
393
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar
  • Castèl de Montréal
  • Castèl de Maupas
  • Tor Sant Jacme
  • Ostal Chastenet
  • Glèisa Sant Avit
  Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas emb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. https://web.archive.org/web/20120315231640/http://toponimiaoc.webs.com/24dordonha.htm
  2. 2,0 2,1 2,2 et 2,3 https://web.archive.org/web/20160314235102/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/villamblard/ISSAC.htm
  3. 3,0 et 3,1 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 178
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 362
  5. https://www.sudouest.fr/2020/05/24/-7507607-4583.php