Sent Joan Lavoèstre

una comuna francesa

Sent Joan Lavèstre[nt 1], Sent Joan Lavoèstre[nt 2], o Sint Joan Lavoètre[nt 3], prononciacion [sĩŋ ʒɔ la.ˈvwe.tʁə] o [siⁿ dzwɔ lɒ.ˈvwe.trə][1][2] (Sent-Jian-Lavètre en arpitan;[nt 4][1] Saint-Jean-la-Vêtre en francés), es una comuna francesa e probablament[nt 5] arpitana de Forés dedins Roanés istoric, que se tròva dins lo departament de Leire e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.[2] [sɛ̃ ʒɑ̃ la.ˈvwetʁ][nt 6],[1]

Sent Joan Lavoèstre
Sent-Jian-Lavètre
Saint-Jean-la-Vêtre
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista dau vilatge.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 47′ 24″ N, 3° 48′ 22″ E
Superfícia 16,22 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
1 296 m
654 m
Geografia politica
Region istorica Modèl:Forés, Arpitània Armas de Savòia
Parçan Roanés
Estat França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
42
Léger Armas del Departament de Léger
Intercom
244200838
des Montagnes du Haut Forez
Cònsol Jean-Luc Perrin (2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2013)
341 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

352 ab.
Densitat 21,02 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 42440
Còde INSEE 42238

En arpitan, los abitants dau vialatge son apelats le mondo de vers Sent-Jian-Lavètre [lə mɔ̃d dve sɛ̃ ʒɑ̃ la.ˈvwetʁ][nt 7],[3].

Geografia

modificar

Toponimia

modificar

Las formas ancianas son, per luec:

  • Sent Joan Lavoèstre - S. Johannes de Lavastris en 1173.[4]

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 2014 Jean-Luc Perrin    
març de 2001 2008      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 341, totala: 352
 


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
352
350
360
2009 2010
344
353
344
356
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Forma normalizada possibla; de verificar
  2. Forma normalizada possibla, entre las autras
  3. Forma prononciada
  4. Sent-Jian-Lavètre en ORB larja; escrivon tanben Sent-Jian-Lavouètre en grafia ORB sarrâye.
  5. D'après la tèsi de Gzaviér Govèrt (p. 318 PDF ), es maitot una comuna occitana e pas arpitana (emb un patoés fortament occitanizat) coma disiá Gaston Tualyon dedins son libre : « Le francoprovençal. Tome premier. Définition et délimitation. Phénomènes remarquables », Vâl d’Aoûta, Musumeci, 2007, p. 73-75 et pués m. n° 9.
  6. Las autras fes, prononcievon probablament [sɛ̃ ʒã la.ˈvwe.tri] o ben [sɛ̃ ʒɑ̃ la.ˈvwetr].
  7. Escrivon tanben le mondo de vers Sent-Jian-Lavouètre en grafia sarrâye.
    Las autres fes, prononcievon probablament [lə ˈmɔ̃.dɔ dve sɛ̃ ʒã la.ˈvwe.tri] o ben [lə ˈmɔ̃.dɔ dve sɛ̃ ʒɑ̃ la.ˈvwetr].

Referéncias

modificar
  • (arpitan) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en arpitan intitolat « Sent-Jian-Lavètro ».
  1. 1,0 1,1 et 1,2 (fr) Jian-Èdmê Duforn - « Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire », Mâcon, Protat, 1946, col. 881-882 e puèi 1046. Legir en linha.
  2. 2,0 et 2,1 (fr) Gzaviér Govèrt - « Problèmes et méthodes en toponymie française. Essais de linguistique historique sur les noms de lieux du Roannais » PDF , Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2008, p. 757-758, 849-850, 904 e puèi 917-918.
  3. (fr) « Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Montbrison et sa Région », Le Cotél, Horvath, 1985, p. 362-363.
  4. Negre, Ernèst. Toponymie générale de la France (en francés). 3: Formations dialectales (suite) et françaises.