Sauvatèrra de Comenge

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Sauvatèrra de Comenge[1],[2],[3],[4] (Sauveterre-de-Comminges en francés) qu'es ua comuna gascona de Comenge, en Nebosan, situada en eth departament dera Hauta Garona e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Sauvatèrra de Comenge
Sauveterre-de-Comminges
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La maison comuna, situada en eth vilatge de Bruncan
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 02′ 03″ N, 0° 40′ 07″ E
Superfícia 30,52 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 031 m
489 m
407 m
Geografia politica
País  Gasconha Comenge Armas de Comenge
Parçan Nebosan
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
31
Hauta Garona Armas del Departament d'Hauta Garona
Arrondiment
312
Sent Gaudenç
Canton
3105
Banhèras de Luishon (Barbasan abans 2015)
Intercom
243100724
Comunautat de comunas deths Pirenèus Hautgaronés
Cònsol Philippe Prat
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
658 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

675 ab.
Densitat 22,87 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Sauveterriens (en francés)
Còde postal 31510
Còde INSEE 31535

Geografia

modificar
 
Comunas a l'entorn.

Toponimia

modificar
  • Sauvatèrra. Eths noms deu tipe salva tèrra que son eths d'ua tèrra qui beneficia deth dret d'asil, acordat per era Glèisa. Qu'es un sinonime de salvetat/sauvetat[5],[6].
  • Comenge
  • Eth nom d'Ilhan que vien deth nom d'òme gallés Ilius, o Illius, damb eth sufixe latin -anum [7]. Que seré donc ua anciana grana proprietat gallo-romana.

Istòria

modificar

Pendent eth Ancian Regime, Sauvatèrra qu'èra de Nebosan, dera diocèsi de Comenge e dera senescaucia de Tolosa. En 1790, Sauvatèrra qu'èra deth canton de Sent Bertran, a partir de 1888 canton de Barbasan per càmbiament de caplòc. Sauvatèrra qu'es ua comuna sense caplòc, formada de dotze vilatges e de duas parròpias, lo Barri e Loô. Era comuna qu'es absenta dera nomenclatura deth an X. Oficiaument, Sauvatèrra que pren eth nom de Sauveterre-de-Comminges per decret deth 3 de deceme 1936. Eth vocable dera glèisa (ath Barri) qu'es Sent Bertomiu [8].

Era parròpia de Loô (en francés) qu'èra dera diocèsi de Comenge e dera senescaucia de Tolosa. Eth vocable dera glèisa, annèxa de Sauvatèrra, qu'es Senta Magdalena [9].

Administracion

modificar
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2020 Philippe Prat    
març de 2008 2014 Jean-Michel Linette    
març de 1977 2008 Jean Dilhan    
  1977      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 698, totala: 704
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 871 1 834 1 967 1 994 2 256 2 312 2 290 2 354 2 225

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 011 2 023 1 970 1 913 1 844 1 693 1 598 1 641 1 556

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 403 1 373 1 290 1 024 1 011 907 888 912 826

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
726
745
771
654
730
720
721
722
721
741
2009 2010
721
740
720
738
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas damb la comuna

modificar

Véser tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 646
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 239-240
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 360
  8. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 47 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html
  9. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 26 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html