Sauvatèrra de Comenge

Pels articles omonims, vejatz Sauvatèrra.

Sauvatèrra de Comenge^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Sauveterre-de-Comminges en francés) qu'es ua comuna gascona de Comenge, en Nebosan, situada en eth departament dera Hauta Garona e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Sauvatèrra de Comenge
Sauveterre-de-Comminges

La maison comuna, situada en eth vilatge de Bruncan

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 02′ 03″ N, 0° 40′ 07″ E

Superfícia

30,52 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 031 m
489 m
407 m

Geografia politica

Gasconha Comenge

Nebosan

França

Banhèras de Luishon (Barbasan abans 2015)

Intercom
243100724

Comunautat de comunas deths Pirenèus Hautgaronés

Cònsol

Philippe Prat
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

658 ab.

Evolucion de la populacion

675 ab.

Densitat

22,87 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Sauveterriens (en francés)

Còde postal

31510

Còde INSEE

31535

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Sauvatèrra. Eths noms deu tipe salva tèrra que son eths d'ua tèrra qui beneficia deth dret d'asil, acordat per era Glèisa. Qu'es un sinonime de salvetat/sauvetat^[5]^,^[6].

Comenge
Eth nom d'Ilhan que vien deth nom d'òme gallés Ilius, o Illius, damb eth sufixe latin -anum ^[7]. Que seré donc ua anciana grana proprietat gallo-romana.

Istòria

Pendent eth Ancian Regime, Sauvatèrra qu'èra de Nebosan, dera diocèsi de Comenge e dera senescaucia de Tolosa. En 1790, Sauvatèrra qu'èra deth canton de Sent Bertran, a partir de 1888 canton de Barbasan per càmbiament de caplòc. Sauvatèrra qu'es ua comuna sense caplòc, formada de dotze vilatges e de duas parròpias, lo Barri e Loô. Era comuna qu'es absenta dera nomenclatura deth an X. Oficiaument, Sauvatèrra que pren eth nom de Sauveterre-de-Comminges per decret deth 3 de deceme 1936. Eth vocable dera glèisa (ath Barri) qu'es Sent Bertomiu ^[8].

Era parròpia de Loô (en francés) qu'èra dera diocèsi de Comenge e dera senescaucia de Tolosa. Eth vocable dera glèisa, annèxa de Sauvatèrra, qu'es Senta Magdalena ^[9].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
març de 2014	2020	Philippe Prat
març de 2008	2014	Jean-Michel Linette
març de 1977	2008	Jean Dilhan
	1977
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, la comuna qu'èra deth canton de Barbasan; dempuèi 2015, qu'es deth canton de Banhères de Luishon.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 698, totala: 704

1 871

1 834

1 967

1 994

2 256

2 312

2 290

2 354

2 225

2 011

2 023

1 970

1 913

1 844

1 693

1 598

1 641

1 556

1 403

1 373

1 290

1 024

1 011

907

888

912

826

726

745

771

654

730

720

721

722

721
741

2009

2010

721
740

720
738

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas damb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 646
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 239-240
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 360
↑ Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 47 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html
↑ Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 26 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

Portau de Gasconha

[1] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 646

[6] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 239-240

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 360

[8] Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 47 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

[9] Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 26 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]