Sard
Lo sard (autonims: sardu [ˈsaɾdu], limba sarda [ˈlimba ˈzaɾda] o lìngua sarda [ˈliŋɡwa ˈzaɾda]) qu'ei ua lenga romanica parlada dens l'illa de Sardenha a l'excepcion deu nòrd (dialèctes de tipe còrs), de la vila de L'Alguer (on la lenga vernaculara ei lo catalan) e de Carloforte, de dialècte genovés au sud-oèst. Qu'ei ua de las lengas romanicas mei conservatoras de la fonologia e la morfologia latina, e que's deu shens dobte a la conquista dorèca de Sardenha peus romans, puish a l'isolament de l'illa.
sardu  | |
| Parlat en | Itàlia |
|---|---|
| Locutors | 1 495 000[1] (locutors passius), 1 000 000 de (locutors actius) (en 2006, per Sardenha sola) |
| Tipologia | Sillabica |
| Classificacion lingüistica | Lengas indoeuropèas |
| Estatut oficial | |
| Oficial de | Sardenha |
| Còdis lingüistics | |
| ISO 639-1 | sc |
| ISO 639-2 | srd |
| ISO 639-3 | srd |
| Ethnologue | srd |
| Glottolog | sard1257 |
| IETF | sc |
| Mòstra | |
| Article primièr de la Declaracion universala dels Dreches de l'Òme en sarde (varianta campidanesa): Artìculu 1 | |
| Mapa | |
 | |
Lo sard que compta dus grans dialèctes, lo logodorés au centre de l'illa e lo campidanés au sud. La limba sarda unificada qu'ei un estandard basat suu logodorés, qui ei mei pròche deu latin, e mei natre e mei parlat per'mor de l'isolament relatiu deus parçans on se parla. Campidanese Sardinian [sro]
Gallurese Sardinian [sdn]
Logudorese Sardinian [src]
Sassarese Sardinian [sdc]
Quauques caracteristicas deu sarde:
- L'article definit SU / SA derivat deu latin IPSE: su cani, "lo can"; sa busaca, "la pòcha"
- (de formas d'articles d'etimologia identica que son atestadas en catalan balear e dens quauques parlars occitans, véder article salat).
- Grana semblança dab lo latin classic:
- Veni a domo mea
Ligams extèrnes modificar
http://www.uls.it/documentos_raighina.page
https://web.archive.org/web/20121026012840/http://www.ditzionariu.org/
