Sarde
Lo sarde (autonims: sardu [ˈsaɾdu], limba sarda [ˈlimba ˈzaɾda] o lìngua sarda [ˈliŋɡwa ˈzaɾda]) qu'ei ua lenga romanica parlada dens l'illa de Sardenha a l'excepcion deu nòrd (dialèctes de tipe còrs), de la vila de L'Alguer (on la lenga vernaculara ei lo catalan) e de Carloforte, de dialècte genovés au sud-oèst. Qu'ei ua de las lengas romanicas mei conservatoras de la fonologia e la morfologia latina, e que's deu shens dobte a la conquista dorèca de Sardenha peus romans, puish a l'isolament de l'illa.
sardu | |
Parlat en | Itàlia |
---|---|
Locutors | 1 495 000[1] (locutors passius), 1 000 000 de (locutors actius) (en 2006, per Sardenha sola) |
Tipologia | Sillabica |
Classificacion lingüistica | |
Lengas indoeuropèas | |
Estatut oficial | |
Oficial de | Sardenha |
Còdis lingüistics | |
ISO 639-1 | sc |
ISO 639-2 | srd |
ISO 639-3 | srd |
Ethnologue | srd |
Glottolog | sard1257 |
IETF | sc |
Mòstra | |
Article primièr de la Declaracion universala dels Dreches de l'Òme en sarde (varianta campidanesa): Artìculu 1 | |
Mapa | |
Lo sarde que compta dus grans dialèctes, lo logodorés au centre de l'illa e lo campidanés au sud. La limba sarda unificada qu'ei un estandard basat suu logodorés, qui ei mei pròche deu latin, e mei natre e mei parlat per'mor de l'isolament relatiu deus parçans on se parla. Campidanese Sardinian [sro]
Gallurese Sardinian [sdn]
Logudorese Sardinian [src]
Sassarese Sardinian [sdc]
Quauques caracteristicas deu sarde:
- L'article definit SU / SA derivat deu latin IPSE: su cani, "lo can"; sa busaca, "la pòcha"
- (de formas d'articles d'etimologia identica que son atestadas en catalan balear e dens quauques parlars occitans, véder article salat).
- Grana semblança dab lo latin classic:
- Veni a domo mea
Ligams extèrnes
modificarhttp://www.uls.it/documentos_raighina.page
https://web.archive.org/web/20121026012840/http://www.ditzionariu.org/