Senta Florina

una comuna francesa
(Redirigit dempuèi Sainte-Florine)

Vila d'Occitània

Senta Florina [ˈsɛ̃ta.fluˈʁina][1] o Santa Florina[2] (Sainte-Florine en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament delh Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Senta Florina
Sainte-Florine
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista aeriana de Sainte-Florine.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 24′ 21″ N, 3° 19′ 05″ E
Superfícia 7,67 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
511 m
440 m
400 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4302
burèu centralizator delh canton de Santa Florina (Auson davant 2015)
Intercom
244301099
Auson Comunautat
Cònsol Raymond Fouret
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 185 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 262 ab.
Densitat 397,26 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43250
Còde INSEE 43185

Geografia

modificar

Comunas vesinas

modificar
 
Distanças e posicion relativa
  Santa Florina
 Barçac
(1,4 km)
 Venesós
(2,2 km)
 Fargeiras
(2,2 km)
 Charbonèir
(3,0 km)
 Vergonjon
(3,6 km)
 Gimiaus
(3,7 km)

Perimètre delh territòri

modificar

Toponimia

modificar

Las fòrmas ancianas son : In cultura de Sancta Florina, in vicaria de Alson, in villa de Seveirag alh secle XI, Ecclesia de S. Florina alh secle XI, Capellanus de S. Fludina, vas 1110, Villa de S. Flurina en 1220, Conventus monacharum S. Florinae en 1293, Priorat del Saynta Florina en 1341, Sainte-Flourine en 1401, Florine-le-Charbon en 1793 [3].
Santa Florina ven delh latin Florina, nom d'una martira en Auvèrnhe [4].
Santa Florina a remplaçat l'anciana aglomeracion de *Seveirac, la proprietat antica de Severius, nom latin, ambelh sufixe -acum.

Istòria

modificar

En 1789, Senta Florina fasiá partida de la província d'Auvèrnhe, de l'eleccion de Soire, de la subdelegacion de Briude e delh ressòrt de Riòm. Sa glèisa parrochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, z-èra dedicada a Sant Jacme[3].

Administracion

modificar
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 2020 (2026) Raymond Fouret divèrs esquèrra ensenhaire
març de 2001 2020 Nicole Chassin PS conselhèira generala delh canton d'Auson (2004-2015), puèi conselhèira departamentala delh canton de Santa Florina (2015-)
març de 1977 2001 Gabriel Gay PS conselhèir general delh canton d'Auson (1998-2004)
  1977      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3047, totala: 3125
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
942 1 104 1 054 1 274 1 266 1 369 1 573 1 608 1 676

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 733 1 918 2 080 2 181 2 504 2 558 2 930 2 837 3 079

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 243 3 027 2 896 2 696 2 847 2 845 2 810 2 755 2 864

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
3 291
3 625
3 673
3 335
3 021
3 002
3 105
3 113
3 121
3 218
2009 2010
3 134
3 234
3 145
3 247
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 3185 abitants e la densitat èra de 415,25 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. Collectatge IEO 63. Dins le parlar de vès v-Olèiras.
  2. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Senta Florina».
  3. 3,0 et 3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 250 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f299.item
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 634