Ròcalaura Sent Aubin

Ròcalaura Sent Aubin; Roquelaure-Saint-Aubin
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 40′ 07″ N, 0° 58′ 56″ E
Superfícia	4,21 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 211 m; 190 m; 160 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 32	Gers ;
Arrondiment; 321	Condòm (Aush abans 2017);
Canton; 3205	Gimona-Arrats (Colonha abans 2015);
Intercom; 243200441	CC de las Bastidas de Lomanha;
Cònsol	Anne-Marie Delaye ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	111 ab. Evolucion de la populacion; 115 ab.
Densitat	29,93 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	32430
Còde INSEE	32349

Pels articles omonims, vejatz Ròcalaura (omonimia).

Vilatge d'Occitània

Ròcalaura Sent Aubin^[1] (Roquelaure-Saint-Aubin en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Ròcalaura

Ròca que veng de *rocca, qui es un mot prelatin e preceltic, absent deu latin classic [sovent remplaçat a l'escriut per rupe(s)]. Ròca que prengoc lo sens de « castèth hòrt, hortalessa ». Segon Dauzat e Rostaing, lo determinant qu'es lo latin laurus, laurèr o nom de persona. Segon Negre, que s'ageish de l'adjectiu femenin laura « color de laurèr » ^[2]^,^[3].

Sent Aubin

Sent Aubin que representa probablament Albinus, nom d'un avesque d'Angieus au sègle VI, o d'un avesque de Lion au sègle IV ^[4].

La dualitat de noms qu'implica Ròcalaura es lo nom d'un castèth e Sent Aubin lo de la glèisa e de l'anciana parròpia. Pr'aquò, tanlèu lo sègle XVIII, Ròcalaura Sent Aubin èra ua sola entitat e parròpia. Sus la mapa, lo nom de Saint-Aubin qu'ei meilèu au sud de la comuna (Bois de Saint-Aubin, Le Moulin de Saint-Aubin) mentre lo castèth es au nòrd. Lo vocable de la glèisa actuala, situada près deu castèth, es Senta Anna e la glèisa Sent Aubin qu'a despareishut.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Anne-Marie Delaye
2014	2020	Gérard Cettolo	divèrs esquèrra	agricultor
març de 2001	2014	Annie Delaye
1985	2001	Louis Rivail
1985	1985	Yvette Guide
març de 1983	1985	Huguette Delaye
març de 1971	1983	Gabriel Gourcourio
març de 1965	1971	René Moudenc
1945	1965	Gabriel Caperan
	1945
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 126, totala:

228

205

210

-

152

-

-

116

-

67

Cercar

60

84

95

106
108

2009

2010

117
119

126
128

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion qu'èra de 111 abitants e la densitat qu'èra de 26,37 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Ròcalaura Sent Aubin suu site de l'Insee

Nòtas e referéncias

↑ «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569 e 570
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 89-90, par. 1641 e 1653
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 583-584

Portau de Gasconha

[1] «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569 e 570

[3] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 89-90, par. 1641 e 1653

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 583-584

[1]

[2]

[3]

[4]